Άνθρωποι υπεράνω υποψίας

περίπτερο 6/3/2010 3 και μ.μ.

Άνθρωποι υπεράνω υποψίας, ακόμα ψάχνουν το βίντεο της Τζούλιας Αλεξανδράτου.
"Τώρα; Στην επόμενη έκδοση, θα σας κρατήσουμε!"

"Δε μου κράτησες ένα, Δημήτρη!"
"Ούτε που κατάλαβα για πότε έφυγαν!" είπε ο άντρας μου σε έναν πελάτη. "Ούτε να το κρεμάσω δεν πρόλαβα. Έφυγαν στο πι και φι, είκοσι κομμάτια!"
"Μόνο; Παραπάνω έπρεπε να παραγγείλεις!"
"Δεν παραγγέλνουμε εμείς. Όσα μας στείλουν."
"Πόσο έκανε; Κανένα 10ρικο;"
"Όχι! Το είχαν ακριβό! 20 Ευρώ!"
"20; Αν μας ζητούσαν εμάς τους Έλληνες να δώσουμε από 20 Ευρώ ο καθένας μας, για να σώσουμε την Ελλάδα, κανένας δεν θα έδινε, ενώ για την Τζούλια... Είναι σαν την παροιμία που λέει: Εδώ η Ελλάδα καίγεται... κι αυτό χτενίζεται!" έλεγε ο κύριος γελαστός, ενώ απομακρυνόταν, όμως.
"Άμα σου ξαναστείλουν, μη με ξεχάσεις!" τον άκουσα να του λέει, αντί για "γεια"!

Τι να πεις; Άβυσσος οι ψυχές των ανθρώπων!
20Ε επί 200.000 κομμάτια = 4.000.000 σε μια μέρα! Όχι, παίζουμε!
Η Τζούλια φταίει; Όχι φυσικά!

Άμα λάχει και βερεσέ για την Τζούλια. Γιατί όχι;
Είναι να μην "πεινάς"... Άμα "πεινάς", άστο!

4 και 20

Ένα ζευγάρι ερχόταν προς το μέρος μου. Ο άντρας μιλούσε δυνατά. Τ' αυτιά μου καλά δουλεύουν ακόμα και τον άκουσα. (Πολλές φορές έχω έτοιμο αυτά που θέλουν, γιατί "πιάνω" την παραγγελιά των φίλων τους από μακριά).
"Θέλω ν' αγοράσω της Τζούλιας το..." δεν άκουσα παρακάτω, γιατί τους είδα να στρίβουν επί τόπου και δεξιά, απότομα. Έσκυψα στο τζαμάκι και την είδα να τον τραβά ακόμα απ' το χέρι και να του λέει, να του λέει, με χέρια και με πόδια!
Αχ, καημένοι άντρες, τι πάθατε με την Τζούλια!

Και να μου το ζήταγες φίλε, εγώ βλέπεις, είχα πολλά να σου δώσω!
Αχ, τι πάθαμε!

4 και 46
Βρε την Τζούλια! Έχει κλέψει την παράσταση!
Δυο άλλα αγόρια (μάλλον φοιτητές ήταν), πήραν ένα άλλο σέξυ περιοδικό.
"Δεν χρειάζεται να το δείτε!" μου είπε ο ένας νεαρός.
Το εκτίμησα. Αυτό σημαίνει σεβασμός.
"Να σας δώσω μια σακουλίτσα, παιδιά! Πείτε μου μόνο, πόσο κάνει."
"5, και 99. 6 δηλαδή!"
Είχα κι ένα λεπτό μπουρμπουάρ απ' τα παιδιά!
"Τι να κάνουμε; Το παίρνουμε κρυφά. Εσείς οι γυναίκες, μας μαλώνετε!" μου είπε το πιο θαρραλέο αγόρι.
Τι να κάνουνε; "Άμα εσείς οι άντρες ψάχνετε μόνο για κρέας..." ήθελα να του πω, αλλά δεν το είπα. Είπα όμως κάτι άλλο:
"Τουλάχιστον το πληρώσατε φτηνά! Που να δίνατε 20 για την Τζούλια!"
"Δώσαμε! Δώσαμε! είπαν και οι δυο, χαρούμενοι και γελαστοί!
"Ε, άμα δώσατε...!"
"Το κατεβάσαμε κι απ' το ίντερνετ! 200.000 πήρε σε μια μέρα!" είπε ο πιο ντροπαλός.
"Τόσα της έλλειπαν..." είπα, δεν ξέρω αν με άκουσαν, γιατί ήρθε κι άλλος πελάτης, κι εκείνοι προχώρησαν πιο πέρα.

Τους κοίταξα. Έφευγαν γελαστοί κι ευτυχισμένοι...
Πάντα γελαστοί, παιδιά! (4:51)

Υγ. Αυτά ήταν στις σημειώσεις μου. Το θέμα σηκώνει συζήτηση. Ίσως άλλη στιγμή.