ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ 2010: Η γυναίκα γιορτάζει

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Η γυναίκα γιορτάζει

Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου!

9 σχόλια:

τα χνάρια είπε...: "Η γυναίκα όλα τα μπορεί", λέει το τραγούδι!
Μπορεί!

Και για να μην αφήνω εκρεμότητες, (σε συνέχεια με την προηγούμενη ανάρτηση), θα γράψω εδώ δυο λόγια.

Οι παλιές οι γυναίκες έλεγαν:
"Η γυναίκα πρέπει να είναι Παναγία την μέρα και το βράδυ στο κρεβάτι με τον άντρα της, π----να!"
Κάτι ήξεραν, τότε! Τότε δεν υπήρχαν οι τσόντες. Δεν τις είχαν ανάγκη! Τώρα... κάποιοι λειτουργούν μόνο μ' αυτές!
Αλίμονο στις γυναίκες που δεν ξέρουν πως να κρατήσουν τους άντρες τους! Κι αν τον έχουν "φευγάτος" είναι όταν φαντασιώνεται ή "βλέπει" άλλες!
Εκτός αν δεν νοιάζονται γι' αυτόν. Τότε είναι άλλο κεφάλαιο!
Νομίζω έγινα κατανοητή, τι ήθελα να πω. Να μην το γυρίσω στο ακατάλληλο!
Η ερωτευμένη γυναίκα ξέρει πως να κρατήσει έναν άντρα κοντά της και να την ποθεί κάθε μέρα και σαρκικά και ψυχικά, γιατί αυτά τα δυο, πάνε μαζί, για μένα!; 8 Μαρτίου 2010 στις 2:03 π.μ.
Ἅ λ ς είπε...: συμφωνω συμφωνω!!

χρονια πολλα!!!!!!!!!!!!:); 8 Μαρτίου 2010 στις 5:03 μ.μ.
τα χνάρια είπε...: Χρόνια Πολλά, Ειρηνούλα μου! Να γίνεις μια ευτυχισμένη γυναίκα!
Είδα και την ανάρτησή σου για την πολιτική κ.λ.π. και πολύ μ' άρεσε, ΚΑΙ αυτή!
Μ' αρέσουν οι σκέψεις σου, καθώς και η γραφή σου! Το ξανά 'πα!

Πήγα και σε μια φίλη σου που την "λένε Νατάσσα". Κι εκεί βρήκα μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση περί συγγραφής.

Τι να πρωτοδιαβάσεις όμως και τι να πρωτοσχολιάσεις;

Φιλάκια το κορίτσι μου και καλά να περάσεις σήμερα που γιορτάζεις!

Όχι, βέβαια! Κανένας δεν έχει να μοιράσει τίποτα! Ιδίως οι γυναίκες μεταξύ τους! Κι εκεί τα λες ωραία!

Πάντα!; 8 Μαρτίου 2010 στις 8:30 μ.μ.
Ἅ λ ς είπε...: χαιρομαι που με διαβαζεις και το ξερω οτι περνας.. να σαι καλα!! σου γραφω εγω αφου σιγουρα εχω περισσοτερο χρονο, οποτε μην αγχωνεσαι που δεν αφηνεις σχολιακι συχνα!

Ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια! και ναι, η νατασσα γραφει πολυ ωραια, προσφατα με ανακαλυψε κ κεινη..
φιλακια; 8 Μαρτίου 2010 στις 9:36 μ.μ.
τα χνάρια είπε...: Ρηνούλα μου, όλοι μας ξέρουμε ποιοι περνάνε και ποιοι δεν περνάνε!Οι μετρητές μας άνοιξαν για καλά τα μάτια, όταν προλαβαίνουμε βέβαια να τους κοιτάξουμε!

Αυτά τα σχόλια, αν ήξερες πόσο με αγχώνουν! Παντού θέλω να δίνω το παρόν, μα δεν μου βγαίνει ο χρόνος, γι' αυτό και βρίσκω πιο γρήγορη την αντιγραφή. Αν είχε ένα κουμπάκι μ' αρέσει, συμφωνώ, διαφωνώ, ο μπλόγγερ, μια χαρά θα ήτανε, αλλά ντεν έχει!Πανάθεμά τος!

Όλες οι παρεξηγήσεις με μένα ειδικά, απ' αυτά τα έρμα τα σχόλια έγιναν!
Δεν "μετράω" όμως έτσι εγώ, ούτε με τους δηλωμένους "αναγνώστες".
Πολύ μακράν της αλήθειας.

Ναι, πολύ ωραία γράφει η Νατάσσα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί και καλά να γράψει ένα βιβλίο!
Κι αυτοί που έγραψαν οι γράφουν πολλά, τι κατάλαβαν;

Κακώς αγχώνεται! Άμα βγει, θα βγει μόνο του, στην ώρα του!

Αν ήξερες τόσα χρόνια πόσοι μου λένε ότι θα γράψουνε ένα βιβλίο (και τα λόγια τους), θα γελούσες!

Είναι όνειρο όλων, σχεδόν, κυρίως γυναικών, μα αν δεν έχουν βρεθεί ούτε μια στιγμή στη ζωή τους, στην ανάγκη να γράψουν σ' ένα χαρτάκι, πως θα το γράψουν αυτό το ονειρεμένο βιβλίο;

Για μένα, όλοι οι μπλόγγερς είναι συγγραφείς και μεγάλοι μάλιστα! Κι ας μην υπάρχουν σε κανένα βιβλιοπωλείο! Τόσα λόγια ψυχής και ουσίας, δεν τα βρίσκεις μαζεμένα, ούτε στα καλύτερα βιβλιοπωλεία!

Πολύ ψυχή έχω βρει και στο δικό σου μπλογκ, εννοείται!Εσύ θα γράψεις και πολλά! Μόνο να με ενημερώσεις εγκαίρως, ε; Φιλάκια της!; 8 Μαρτίου 2010 στις 10:41 μ.μ.
Ἅ λ ς είπε...: χαχα! ενας περσινος καθηγητης μου που επισης με διαβαζει αλλα δε μου γραφει, μου ειπε να μαζεψουμε ολα αυτα που γραφεις και να τα κανουμε βιβλιο...!Τι καλος!

εγω εχω τελειωσει ενα βιβλιο, μια ιστορια με αρκετες σελιδες... Στο γυμνασιο, αλλα δεν το αγγιξα απο τοτε...
Εκανα κ αλλες αποπειρες, καταλαβα ομως μονη πως πρεπει να μαζεψω εμπειριες και αν καποτε μου βγει οκ! Δε θα αγχωθω!! Αλλα θελω παρα πολυ και ελπιζω να τα καταφερω καποτε στο μακρινο μελλον... Αν και ειμαι ανυπομονη συχνα, μονο σαυτο δε βιαζομαι...
Ευτυχως εχω το μπλοκ τωρα!!

Τι εννοεις για τους μετρητες;;; Τι ειναι και δεν τα πηρα ειδηση;;
Παντως οι αναγνωστες δεν ξερω κατα ποσο ισχυουν! Πολλοι μπαινουν σε ενα μπλοκ και πατους αναγνωση κ μετα δεν πατουν ξανα...

Καληνυχτα... Μην ανησυχεις δε γραφω ακομη βιβλιο...; 9 Μαρτίου 2010 στις 1:16 π.μ.
τα χνάρια είπε...: Γιατί ν' ανησυχώ, βρε Ρηνούλα μου; Μακάρι να γράψει όλος ο κόσμος, μα όταν γίνεται και καημός, τζάμπα στεναχώρια! Εγώ κατά λάθος βρέθηκα σ' αυτόν τον δρόμο, ούτε και ήξερα τι θα πει "συγγραφέας" τότε (νόμιζα ότι σπουδάζουν και γράφουν)και μετά μ' άρεσε η δόξα και κόλλησα! Τζάμπα κλάμα τόσα χρόνια! Τόσες προσπάθειες να κάνω το "μάννα" μυθιστόρημα, δεν τα κατάφερα, ούτε θα τα καταφέρω ποτέ!Είναι να το' χεις το παραμύθι! Άμα δεν το 'χεις... όσο και να το ψάξεις, δεν θα το βρεις!
Κι όμως, επειδή ήταν αντίγραφο των ημερολογίων μου, μετά από 18 χρόνια, όσοι το διάβασαν, δεν το ξεχνάνε!
Πού να διαβάσουν και τα άλλα! Άμα δε σε έχει ζυμώσει η ζωή, δε γράφεις εύκολα Ρηνούλα μου, όσο και να διαβάσεις!
Μετά είναι η φαντασία, οπότε εκεί δουλεύεις όσο και όπως θες!
Κάτι έκανα και γω παλιά... πάνω σ' αυτήν... μα ούτε να τα δω! Δεν ξέρω κι αν τα έχω κρατήσει!
Εσύ όμως, όπως είπε και ο δάσκαλός σου, το μπορείς!Στο εύχομαι με όλη μου την ψυχή! Θα ρθει ώρα που θα τα ψάξεις και τα παλιά! Μην ανησυχείς! Τώρα όμως, ζήσε! Η γραφή θέλει απομόνωση κι εσύ είσαι πάνω στον ανθό της ηλικίας σου!
Εδώ εγώ (η πενηντάρα), προτιμώ την συντροφιά σας, πια!

Τι δεν ξέρεις; Ότι οι μετρητές δείχνουν ποιος μπήκε, τι IP έχει, κ.λ.π. ; Έλα τώρα!

Ε, ναι! Οι αναγνώστες είναι πολύ εικονικό!
Το δε.στα.πα. λέει είχε 48, κι ας είναι κλειστό. Το παλιό κυκλάμινο 10 και τούτο 14;
Σε κάποια βλέπω κάτι 500 και ψάχνω να δω αν υπάρχουν τόσοι μπλόγγερς!
Σκέψου λέει να έβαζα και τα 100 τα δικά μου σε όλους ή και σε μένα!

Εικόνα για "τα μάτια του κόσμου".
Σαν παλιά κορνίζα! Εσένα ας πούμε, δεν σε είχα ενημερώσει κι ας σε διαβάζω πολύ συχνά τελευταία!

Γι' αυτό και καιρό τώρα ήθελα να βάλω τάξη, τουλάχιστον σ' αυτό το μπλογκ που μένω τώρα.

Κι επί τη ευκαιρία, πάω να σε βάλω στο παλιό "σμίξαν", γιατί νομίζω δεν σε είχα γνωρίσει τότε!

Τι να λέει, να μην κρατήσω το παλιό;
Τάσεις φυγής και ανανέωσης επώνυμα, ΤΕΛΟΣ!

Έτσι κι αλλιώς, όλα τα κουβαλάμε πίσω μας, πάνω μας και μέσα μας!
Φιλούσκια! Όνειρα γλυκά!; 9 Μαρτίου 2010 στις 2:19 π.μ.
Ἅ λ ς είπε...: αχ! δεν τα ξερω ακομη τα μυστικα των μπλοκερς... ειμαι νεα στο χωρο...!και να πω την αληθεια δεν το εψαξα και πολυ!!!
εγραψες ε?

και γω γιαυτο δε εχω γραψει.. Θελει χρονο, απομονωση και δεν ειμαι για τετοια! ενω στο μπλοκ απλα γραφω ο,τι αισθανομαι καθε στιγμη.. ειναι πιο ευκολα!

καλημερα!!!; 9 Μαρτίου 2010 στις 1:16 μ.μ.
τα χνάρια είπε...: Καλό βράδυ, Ειρήνη μου!Ήμουνα στα πουλιά και δεν το είδα νωρίτερα.; 9 Μαρτίου 2010 στις 8:41 μ.μ.