Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Να λες παιδί και να γεννάς



Μιλώ για "τα παιδιά μου" και ιδρώνω... Βίκυ Μοσχολιού

Να λες "παιδί" και να πονάς
Να λες "παιδί" και να γεννάς
(Κυριακή- Δευτέρα και λίγο Τρίτη) Κατερίνα

4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...παιδιά=παιδεμός... έλεγε η μάννα μου...
Γεια σου, κούκλα μου,
παιδιά είναι,ψάχνουν να βρούν το δρόμο τους..
Φίλησέ μου τα.
Υιώτα
ΝΥ

τα χνάρια είπε...

Μεγάλη κουβέντα τα παιδιά, Γιώτα μου!Να είναι γερά κι ευτυχισμένα όλα τα παιδιά του κόσμου, μεγάλα και μικρά!
Γι' αυτόν τον δρόμο τους ανησυχούμε κι εμείς. Θέλουμε να είναι ρόδινος, αλλά επειδή δεν περρισεύουν τα ροδοπέταλα...κ.λ.π. κ.λ.π.
Φιλάκια, Γιώτα μου, νιώθω σάπια. Τόση κούραση δεν ξαναέχει δει το τομάρι μου! Προσπαθώ υπεράνω δυνάμεων... και πάω για ύπνο.
Τα λέμε.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Για ένα τους χαμόγελο...για δυο...για πολλά αξίζουν οι ταλαιπωρίες μας.
Να είναι καλά ΟΛΑ τους κι' εμείς ας ιδρώνουμε...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

τα χνάρια είπε...

Μεγάλη υπόθεση το παιδί, τα παιδιά, γλάρένια μου! Εσύ ξέρεις καλύτερα!
Η αγωνία της μάνας γι' αυτά, μια συνεχής επίπονη γέννα. Δεν έβρισκα την κόρη μου για μιάμιση μέρα και τρελάθηκα! Αναστήθηκα όταν την βρήκα και είχε μείνει από μπαταρία στο κινητό της. Αναστάτωσα όλη την Αθήνα, εφόσον δεν μπορούσα να πετάξω. Μεγάλη λαχτάρα...
Σου είπα λίγα, μα σίγουρα καταλαβαίνεις περισσότερα. Ο νους πάντα στο κακό. Μη σου τύχει, γλαρένια μου!
Φιλάκια της, κορίτσι μου και να είναι γερά τα παιδάκια σου!