Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Ζητείται επειγόντως ανοιχτό παράθυρο






Εδώ δεν είναι Φέισμπουκ, αλλά θα το τολμήσω...
Θέλω να βρω ένα σκίτσο που να δείχνει ένα ανοιχτό παράθυρο, αλλά δεν προλαβαίνω να ψάξω στον γκούγκλη.

Θα ήθελα να είμαι ζωγράφος, όπως και πολλά άλλα, αλλά... δεν είμαι.
Ζωγράφησα λοιπόν βιαστικά ένα χαζό παράθυρο σε ένα τοίχο στα χνάρια μου και θέλω σήμερα να το σβήσω και να το κάνω καλύτερο.
Κάποια καλή ιδέα κανείς, μέσα σε λίγο χρόνο (ως τις 1-2 που θα φύγω), υπάρχει;

Υγ. Τα λάθη μας, τα πάθη μας!
Γελάω γλυκά με την απειρία μας σ' αυτό το επάγγελμα. Ξέρω πως κάποτε που θα τα θυμόμαστε θα χαμογελάμε γλυκά, γι' αυτό χαμογελάω κι από τώρα...
"Ξεχάσαμε να γράψουμε" λέει, "τον Φραπέ!" Ε, και;
"Δεν γράφονται" λέει "οι τιμοκατάλογοι έτσι!" Ε, και;
Θα μάθουμε!
Αρκεί η προσπάθεια!

Υγ. Άντε να κάνω και καμιά δουλειά στο σπίτι, γιατί βρωμίσαμε! 17 ώρες καθημερινά εκτός!
"Μαρίκα! Θα σε απολύσω!"

5 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Επ, επ, επ!!!
Μήπως πρέπει να ξεφορτώσουμε το κάρο με τις ευχές;;;

Τις έχετε!!

Βρε, τι τιμές είναι αυτές; Θα χαλάσετε την πιάτσα εσείς!
Όσο για τα χνάρια, ωραία είναι. Κι ο καθένας μπορεί να φαντάζεται ότι οδηγούν στο στόχο του.
Ας σας οδηγούν κι εσάς στην επιτυχία, λοιπόν!

τα χνάρια είπε...

Ξεφόρτωσε Διονύση μου, γιατί τις χρειαζόμαστε, ειδικά από ανθρώπους που τις λένε με την καρδιά τους!
Την χαλάσαμε ήδη, Διονύση μου! (και δώρο το νεράκι, εννοείται!)
Αύριο, δώρο σε κάθε γυναίκα και από ένα λουλούδι. Μιγκέ, τριαντάφυλλο ή καμέλια.
Θ' ακολουθήσουν κι άλλα... αλλά αργότερα, στο μπλογκ στα χνάρια.
Γουστάρω πολύ αυτό που κάνω, αλλά η αλήθεια είναι πως κουράζομαι πολύ. Ελπίζω πως είναι μόνο επειδή είναι αρχή, αλλιώς, δεν βγαίνει έτσι.
Θα δούμε. Τα χνάρια έχουν ιστορία... Κι αυτά θα τα εξηγήσω με την πρώτη ευκαιρία, Διονύση μου.
Αργότερα θα τους κάνω και μαθήματα ίντερνετ. Θα κάνω τα γεροντάκια μου φίρμες! Να δεις ιστορίες που μου λένε τα βράδια!...
Κάτσε να στρώσουμε... και θα έχουμε πολλά να λέμε. Ήδη συζητάμε και για βιβλία και ποιητές και για δασκάλους και μπλογκ.
Δεν ξέρω που οδηγούν αυτά τα χνάρια, φίλε μου, πάντως τα βαδίζω με πολύ πάθος. Απορώ που βρήκα αυτή την ενέργεια και το κέφι. Να έλλειπε μόνο η σωματική κούραση, καλά θα ήτανε!
Πήγα για λίγο και μόλις γύρισα.Έχω πολύ δουλειά ακόμα και στην ουσία... εγώ είμαι η υπεύθυνη για όλα, οπότε, καταλαβαίνεις...
Ελπίζω να τα καταφέρω.
Φιλιά πολλά σε σένα και στην οικογένεια!

τα χνάρια είπε...

Ευχαριστούμε!!! Δεν είπα!Κι εσείς, ότι επιθυμείτε!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

( Πάλι βρίσκεις τον τρόπο να με εντυπωσιάζεις. Κι άλλες, πολλές, ευχές!)

τα χνάρια είπε...

Δίνε ευχές Διονύση μου, εσύ, και άσε τους εντυπωσιασμούς για τους άλλους που δεν με ξέρουν καλά.
Φιλιά Βολιώτικα!