Βιογραφικό Σημείωμα ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ (1921)
Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας. Είναι δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1944 έφυγε για το Λονδίνο, όπου έζησε ως το 1952 και σπούδασε Αγγλική Φιλολογία. Στη συνέχεια ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στην Ecole des Hautes Etudes και μπήκε στον κύκλο των γάλλων υπερρεαλιστών, στην ομάδα του Μπρετόν (1954-1960). Από το 1944 ως το 1952 έζησε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος ραδιοφωνίας στο BBC και από το 1968 ως το 1975 στο Σαν Φρανσίσκο, όπου δίδαξε Συγκριτική Λογοτεχνία και Συγγραφή στο Πανεπιστήμιο. Από το 1976 ζει μόνιμα στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Τετράδιο", "Σήμα", "Horizon", "New Writing", "Daylight" και υπήρξε διευθυντής και εκδότης του περιοδικού "Πάλι" (1963-1967). Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 1939 με δημοσιεύσεις ποιημάτων του στο περιοδικό "Νέα Γράμματα". Το 1947 εξέδωσε την "Τιμωρία των μάγων", την πρώτη του ποιητική συλλογή στο Λονδίνο. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του "Μερικές γυναίκες" το 1983 (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το 1958). Το 1976 αρνήθηκε την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η ποιητική γραφή του Νάνου Βαλαωρίτη είναι έντονα υπερρεαλιστική, χωρίς παρεκκλίσεις. Ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις ελλήνων ποιητών όπως ο Ελύτης, ο Σεφέρης και ο Εμπειρίκος στα αγγλικά, καθώς και με την παρουσίαση του έργου τους στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της τετραετίας 1944-1948. Το θεατρικό έργο του "Το κούτσουρο" ανέβηκε το 1959 από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και παρουσιάστηκε με τη μορφή όπερας στο Φεστιβάλ των δύο κόσμων του Σπολέτο το 1961. Το 1990 πραγματοποίησε παρουσίαση ελλήνων υπερρεαλιστών ποιητών στο Centre Georges Pombidou στο Παρίσι. Για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε με το βραβείο της Εταιρείας Ποίησης των Η.Π.Α. και με το κρατικό Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας το 2009.
1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νάνου Βαλαωρίτη βλ., Αργυρίου Αλεξ., «Νάνος Βαλαωρίτης», Η ελληνική ποίηση · Η πρώτη μεταπολεμική γενιά. σ.94-95. Αθήνα, Σοκόλης, 1982 και Παπαγεωργίου Κώστας, «Βαλαωρίτης Νάνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984. |
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
• Αργυρίου Αλεξ., «Νάνος Βαλαωρίτης», Η ελληνική ποίηση · Η πρώτη μεταπολεμική γενιά. σ.94-95. Αθήνα, Σοκόλης, 1982.
• Βρεττάκος Νικηφόρος, «Νάνου Βαλαωρίτη: Κεντρική Στοά», Επιθεώρηση ΤέχνηςΘ΄, ετ.Ε΄, 5-6/1959, αρ.53-54, σ.307-308.
• Δραγούμης Μάρκος Φ., «Μια προσωπική κατάθεση για το Νάνο Βαλαωρίτη», Η λέξη17, 9/1982, σ.527-529.
• Ζερβού Ιωάννα, «Νάνος Βαλαωρίτης: Ανιδεογράμματα και Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης», Η λέξη144, 3-4/1998, σ.251-253.
• Μαρκόπουλος Γιώργος, «Η ατέλειωτη προσπάθεια απαγκίστρωσης από το μίζερο κόσμο των προσχημάτων», Διαβάζω71, 15/6/1983, σ.61-62.
• Μπουκάλας Παντελής, Κριτική για το Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη, Η Καθημερινή, 22/2/1994.
• Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Ένας συνεπής υπερρεαλιστής», Διαβάζω9, 11-12/1977, σ.70-71.
• Παπαγεωργίου Κώστας, «Βαλαωρίτης Νάνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984.
• Φωστιέρης Αντώνης, «Σουρρεαλισμός, η επανάσταση που έγινε καθεστώς», Διαβάζω39, 2/1981, σ.56-58.
• «Σε β΄ πρόσωπο· Μια συνομιλία του Νάνου Βαλαωρίτη με τον Αντώνη Φωστιέρη και τον Θανάση Νιάρχο», Η λέξη17, 9/1982, σ.575-579.
• Χατζιδάκη Νατάσα, «Νάνος Βαλαωρίτης: Πρέπει να καταργήσουμε το φόβο του χρόνου», Διαβάζω79, 19/10/1983, σ.60-72.
Αφιερώματα περιοδικών
• Σήμα14, 12/1976.
|
Εργογραφία
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)
Ι.Ποίηση
• Η τιμωρία των μάγων. Λονδίνο, 1947.
• Κεντρική στοά·Σχέδια της Marie Wilson. Αθήνα, 1958.
• Terre de diamant. Αθήνα, 1958.
• Hired Hieroglyphs. Kayak, 1970.
• Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Άηγιάννη. Σαν Φρανσίσκο, 1974 (και Αθήνα, Ίκαρος, 1977).
• Εστίες μικροβίων. Σαν Φρανσίσκο, Το καλώδιο, 1977.
• Ο ήρωας του τυχαίου. Θεσσαλονίκη, Εγνατία, 1979.
• Flash Bloom. Σαν Φρανσίσκο, Wire Press, 1980.
• Η πουπουλένια εξομολόγηση. Αθήνα, Ίκαρος, 1982.
• Στο κάτω κάτω της γραφής. Αθήνα, Νεφέλη, 1984.
• Ο έγχρωμος στυλογράφος. Αθήνα, Δωδώνη, 1986.
• My Afterlife guaranteed. Σαν Φρανσίσκο, City Lights, 1990.
• Ανιδεογράμματα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
• Ήλιος, ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
ΙΙ.Πεζογραφία
• Ο προδότης του γραπτού λόγου. Αθήνα, Ίκαρος, 1980.
• Ο διαμαντένιος γαληνευτής. Αθήνα, Ύψιλον, 1981.
• Μερικές γυναίκες. Αθήνα, Θεμέλιο, 1982.
• Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη. Αθήνα, Νεφέλη, 1982.
• Η δολοφονία· Νουβέλα. Αθήνα, Θεμέλιο, 1984.
• Ο θησαυρός του Ξέρξη. Αθήνα, Εστία, 1984.
• Ο ομιλών πίθηκος. Αθήνα, Αιγόκερως, 1986.
• Παραμυθολογία. Αθήνα, Νεφέλη, 1996.
• Ο σκύλος του θεού. Αθήνα, Καστανιώτης, 1998.
• Αλληγορική Κασσάνδρα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1998.
ΙΙΙ.Δοκίμια
• Ανδρέας Εμπειρίκος. Αθήνα, Ύψιλον, 1989.
• Για μια θεωρία της γραφής. Αθήνα, Εξάντας, 1990.
• Μοντερνισμός, Πρωτοπορία και Πάλι. Αθήνα, Καστανιώτης, 1997.
ΙV. Συγκεντρωτικές εκδόσεις
• Ποιήματα 1 (1944-1964). Αθήνα, Ύψιλον/Βιβλία, 1983.
• Ποιήματα 2 (1965-1974). Αθήνα, Ύψιλον/Βιβλία, 1987.
• Παραμυθολογία. Αθήνα, Νεφέλη, 1996 (Μερικές γυναίκες, Ο ομιλών πίθηκος, Ο διαμαντένιος γαληνευτής).
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου