"Σταυροί" και Σταυροί...

Άμα κοιτάξεις "καλά" γύρω σου, καταλήγεις στο συμπέρασμα πως είναι όλα μάταια...
Ψάχνεις για ελπίδα, μα όταν την βλέπεις κάτω απ' τα ερρείπια, δεν μπορείς να την ξεχωρήσεις.
Μοιάζει με ταινία τρόμου.
Σαν ένα όνειρο κακό.
Θέλεις να ξυπνήσεις, μα ο εφιάλτης παραμένει εκεί.
Διαπιστώνεις πως είσαι ξύπνιος, διαπιστώνεις πως είσαι μόνο ένας απλός άνθρωπος και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα παραπάνω, ώστε να βοηθήσεις ουσιαστικά...

Διαπιστώνεις πως αν και μέρα, είναι καλύτερα να κοιμηθείς.
Ίσως εκεί δεις καλύτερες εικόνες που θα σου δώσουν δύναμη να ανεβείς τη δική σου ανηφόρα.

Κάθε άνθρωπος κουβαλάει τον δικό του Σταυρό.
Απλά, εκεί στην μακρινή Αιτή, κουβαλάνε πολλούς... και ξέρεις ότι είναι άδικο.
Ότι και να βάλεις στη ζυγαριά, εκεί θα γύρει.
Είναι που έχουν άλλη βαρύτητα τα παιδιά.
Είναι πολλά.

Είναι οι διαφορές στα ζύγια...
Ναι, για μας η ζωή συνεχίζεται...
και πρέπει να την κάνουμε όσο καλύτερη γίνεται!
Παροπίδες εν ανάγκη.
Σαν τα άλογα.
Να μη βλέπουμε γύρω, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Κι αν εκεί δεν μας αρέσει, κι αν εκεί συνειδητοποιήσουμε πως οι φάροι είναι για την θάλασσα και όχι για τα βουνά, και κάπου τα μπερδέψαμε... θα τις πετάξουμε αναγκαστικά και θα καλπάσουμε ελεύθερα, ακόμα και στις θάλασσες.
Τα α-λογα ξέρουν από κολύμπι, όπως και από ανηφόρες.