Με το σώβρακο;

Κι εκεί που τα σκεφτόμουνα αυτά, περί "Καλημέρες" των αστυνομικών, μάθαμε και τα νέα ενός φίλου μας.

Χτύπησε το κουδούνι τρεις φορές. Οι γονείς έλειπαν απ' το σπίτι, ο γιος έτυχε να κοιμάται.
Νύσταζε, δεν σηκώθηκε ν' ανοίξει.

Γύρισε πλευρό.

Εκεί που έβλεπε ένα ωραίο όνειρο, ήταν με το κορίτσι του, λέει, στη θάλασσα, ανοίγει η πόρτα της κρεβατοκάμαράς του. Βλέπει έναν κλέφτη! Πετάγεται πάνω, του ρίχνει μια μπουνιά ( μπράβο παλικάρι μου!) και με το σώβρακο τον κυνήγησε ως κάτω, έξω απ' την πολυκατοικία που τον περίμενε με αναμμένη τη μηχανή (αυτοκινήτου) ο συνεργός φίλος του.

Γείτονες άκουσαν την φασαρία. Βγήκαν να δουν τι συμβαίνει.
Γέλασαν με το παιδί που ήταν με το σώβρακο;
Δεν ξέρω!
Ξέρω όμως, πως οι του πάνω ορόφου... ανακάλυψαν πως τα σπίτια τους ήταν άδεια και έτρεχαν στο τμήμα.

Ήταν μια διαφήμιση παλιά που έλεγε:
" Με το φανελάκι;"
"Ναι, με το φανελάκι!" απαντούσε ο άλλος που ζεσταίνονταν απ' το τάδε αιρκοντίσιον του χειμώνα!

Ναι, κι ο γιος του φίλου μας, με το σώβρακο έσωσε την ζωή του!

Υγ. Ρίχνουν ένα σπρέι λέει που παγώνει η κλειδαριά και πέφτει! Έτσι ανοίγουν χωρίς φασαρία!