Παρ' τε κύριοι χαρτομάντηλα!

Κι επειδή πάει αλυσίδα, θυμήθηκα και τούτο.
Ταξιτζής στην Αθήνα μου το διηγήθηκε.
Η αδελφή του, λέει, πότιζε τα λουλούδια στο μπαλκόνι της.
Χτύπησε το τηλέφωνο.
Έκλεισε την βρύση, όχι όμως την μπαλκονόπορτα.
Πήγε στο χολ που βρισκόταν το τηλέφωνο και μίλησε για λίγο με κάποιον.
Γυρίζοντας, βρήκε στο σαλόνι της έναν αλλοδαπό!
Έπαθε σοκ η γυναίκα!
(Εμ, τι θα πάθαινε;)
Προσπάθησε να βρει την ψυχραιμία της.
Δεν της γέμιζε το μάτι ο αλλοδαπός. Ήταν μικροκαμωμένος.
"Πώς βρέθηκες εσύ εδώ; Τι θέλεις;
"Πουλάω χαρτομάντιλα..."
Κρατούσε όντως χαρτομάντιλα στα χέρια του.
Κι από που μπήκες;

Της έδειξε...
Το μπαλκόνι ήταν στον δεύτερο όροφο!