Μαύρο αίμα

Στις Ειδήσεις άκουσα και για το μπλογκ του Μητροπολίτη Αμβρόσιου.
(Τώρα πήγα για να πάρω το λινκ).
Στις Ειδήσεις έλεγε κάτι για το "αίμα των αλλοδαπών" και θυμήθηκα κάτι δικό μου.
Αυτό θέλω να γράψω κι όχι να πάρω θέση, ούτε για τις θέσεις των Μητροπολιτών, ούτε της Εκκλησίας μας.
Εγώ έχω μια θέση σταθερή μέσα μου, χωρίς να το ψάξω, ζυγίζοντας μόνο το σωστό ή το λάθος της λογικής και της συνείδησής μου.
Μέχρι εκεί.

Σας παραπέμπω ωστόσο στην σελίδα του, που όμως, σε πρώτη ζήτηση δεν βρήκα το θέμα του αίματος. (Άλλη στιγμή θα το ψάξω, αν κι εκείνος δίνει άλλη διάσταση, απ' ότι κατάλαβα στις ειδήσεις)

Πέρσι, όταν ο παππούς ετοιμαζόταν για την Απέναντι Όχθη, χρειαζόμασταν συνέχεια αίμα.

Ε, τότε πήγε με όλη του την καρδιά να δώσει και ο φίλος μας ο Απτούλ, απ' την Τανζανία.
"Εγώ έχω πολλά αίματα! Πάρ' τε για τον παππού όσο θέλετε!" τους έλεγε.
"Δεν κάνει εσύ! Είσαι μαύρος!" του είπαν.

Ήρθε και μου το είπε ο Απτούλ, καταστεναχωρημένος!
Τα μάζεψα και πήγα η ίδια.
Μάλωσα με όλους.
Με μάλωσαν όλοι.
(Εγώ, που δε νευριάζω εύκολα, ούτε προσβάλλω εύκολα).

Όταν είδαν πως συμφωνούσε και ο κόσμος μαζί μου και τράβαγα την προσοχή, με παρέπεμψαν σε έναν γιατρό.

Εκείνος μου εξήγησε πως, αν θέλει, να του πάρουν δείγμα, και σε 24 ώρες θα μας έλεγαν, αν κάνει το αίμα του μαύρου φίλου μας.
Των άσπρων έκανε!

20 χρόνια παντρεμένος, βαφτισμένος και καλύτερος από οποιονδήποτε Έλληνα και άσπρο, ο φίλος μας ο Βασίλης, που εμένα μ' αρέσει να τον λέω Απτούλ!

Έφυγα...
Είχα σιχαθεί τον ρατσισμό μας.
Οι Έλληνες στην ουρά έδιναν αίμα, χωρίς καμία εξέταση.
(Μακάρι να έδιναν όλοι οι Έλληνες και όλοι οι άσπροι του κόσμου!)
Ο Απτούλ δεν μπορούσε.
Ποτέ δεν μπόρεσε να δώσει.
(Τώρα παραιτήθηκε. Δεν ξαναπήγε. Μια λιγότερη προσβολή. Κέρδος του είναι. Ψυχολογικό.)

Ε, μετά Έφυγε και ο παππούς.
Παραιτήθηκα κι εγώ απ' το θέμα.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Υγ. Εννοείται πως ο φίλος μας είναι υγιέστατος και δεν έχει πάρει ούτε ασπιρίνη στη ζωή του!