Μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη βραδιά είχε την τύχη να απολαύσει απόψε το κοινό του Βόλου, στην Παλιά Ηλεκτρική. Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην ποίηση του μεγάλου μας ποιητή Νίκου Καββαδία.
Το κοινό "τσάκισε" τα χέρια του να χειροκροτεί τους εξαιρετικούς συντελεστές αυτής της βραδιάς και ταξίδεψε μαζί τους σε θάλασσες και σε στεριές...
Τραγούδησε "δυνατά" και με την ψυχή του, όπως εκείνος ξέρει, ο Βασίλης Αγροκώστας!
Τα δάχτυλα που "χόρεψαν" στο πιάνο ήταν της Κασσιανής Αμυγδαλίτση!
Αφηγήθηκαν την ιστορία του ποιητή και απήγγειλαν ποιήματα με θεατρικότατο τρόπο ο Σπύρος Παυλάτος και ο Δημήτρης Δακτυλάς.
Τυχεροί όσοι βρέθηκαν σ' αυτό το μουσικοποιητικό ταξίδι! (Μαζί τους κι εγώ, κι ας βρέθηκα εκεί στο και τέταρτο, κι ας με πρόδωσε για άλλη μια φορά και η νέα μηχανή μου... Δεν πειράζει! Αρκεί που ήμουνα κι εγώ εκεί και είδα, άκουσα, έμαθα, έννιωσα! Μου φτάνει!)
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ σε όλους τους συντελεστές της αξέχαστης αυτής βραδιάς και στην Σοφία Ηλιάδη που συμμετείχε στην ποίηση!Ήταν φανταστική, σαν οπτασία!
Κι αυτά τα λουλούδια, με την ξεχωριστή φωνή του Βασίλη Αγροκώστα, δώρο από μένα!
Η συνέχεια εδώ
7 σχόλια:
Πάντα τέτοιες εκδηλώσεις στην πόλη μας, κι εγώ ενήμερη εγκαίρως και προετοιμασμένη καλύτερα για αποδείξεις τέτοιων συγκολονιστικών στιγμών και όχι όπως απόψε, που τόσο μα τόσο στεναχωρέθηκα με τις αποδείξεις μου!
Λυπάμαι παιδιά! Τα βιντεάκια μου βγήκαν όλα δίλεπτα και τρίλεπτα! Δεν αξίζουν!
Ίσως λόγω μπαταρίας.
Ίσως γιατί μαθαίνω ακόμα.
Ίσως γιατί με παρασύρατε στο ταξίδι και ξέχναγα το κουπί...
Ίσως γιατί με ζάλισαν τα κύματα...
Όπως και να 'χει, αν και το έμαθα μισή ώρα νωρίτερα, αν και πολλά "αν και..." (που εύχομαι ποτέ να μη χρειαστεί να θυμηθώ ή να εξηγήσω), βρέθηκα εκεί, με όλη μου την ψυχή!
Αυτό θέλω να το πιστέψετε!
Σας ευχαριστώ, γι' αυτήν την ιδιαίτερη αποψεινή ποιητική διαφυγή! Την χρειαζόμουνα!
Βαλ' τε στα συν κι ότι δεν άφησα το γεγονός ασχολίαστο απόψε και μη μου κρατήσετε κακία που δεν τα κατάφερα και πάλι ως φωτογράφος!
Ε, Βασίλη; Ιδιαίτερα εσύ!
Κι όμως, το λαμπάκι ήταν αναμμένο! Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δεν έγραφε σωστά!
Κασσιανή μου, κι εσύ!
Κατερίνα μου,
Σ' ευχαριστούμε πολύ από καρδιάς που μας παρακολουθείς και που γράφεις όλ' αυτά τα υπέροχα σχόλια! Είναι τιμή για μας να έχουμε στο ακροατήριο ανθρώπους με τη δική σου γνώση κι ευαισθησία απέναντι σ' αυτά που εμείς ερμηνεύουμε επι σκηνής.
Δεν πειράζει για τις "αποδείξεις", μας αρκεί που "έννιωσες"...
Καλημέρα, παιδιά!
Σας Ευχαριστώ τόσο πολύ για την επιείκεια!
Στεναχωρέθηκα τόσο πολύ χθες το βράδυ, όταν είδα τι "μάζεψε" το καλάθι μου, που έσπασε το κεφάλι μου!
Ούτε καταλάβαινα τι έγραφα μετά...
Απλά, ήθελα να δώσω ένα σύντομο στίγμα της βραδιάς. Μπορούσα και καλύτερα, αλλά χθες ειδικά... κόλλησα!
Γνώση δεν έχω παιδιά, μη με υπερτιμάτε! Απ' το αφιέρωμά σας έμαθα πολλά και σας Ευχαριστώ για την ευκαιρία!
Ευαισθησίες, ναι πολλές, δυστυχώς!
Ήδη είχα έρθει με πολλές, έφυγα από σας "φορτωμένη", βρήκα κι άλλες γυρίζοντας...
Ευχηθείτε μου, να είμαι "δυνατή" κι εγώ σε σας: "Υγεία" και "Καλή Επιτυχία" στα όνειρά σας!
Να είμαστε καλά και να ξαναζήσουμε κι άλλα τέτοια αφιερώματα!
Έχουμε τόσους ποιητές, άλλωστε, και ποιήματα εμείς οι Έλληνες, κι άλλους τόσους "μερακλήδες" και ταλαντούχους καλλιτέχνες, σαν κι εσάς, που η κάθε νύχτα μας θα μπορούσε να ήταν "Γιορτή", σαν την χθεσινή!
Κυκλάμινό μου,
έτσι ημερεύει η ψυχή τ' ανθρώπου!
Έτσι τα συναισθήματα ξεχειλίζουν κι απλώνεται η αγάπη κι η εκτίμηση.
Πάντα σε παρόμοια και αληθινά.
Συγχαρητήρια θερμά
από μια παγωμένη Νέα Υόρκη...
(ίσως, η Μητέρα Φύση προσπαθεί να μειώσει "μικρόβια..."!!!)
Πάντα με την αγάπη μου
Υιώτα Στρατή
"αστοριανή"
Ν Υ
Ανατάσεις βλέπω! Πάντα τέτοια.
Γιωτάκι, δεν το είχα δει το σχόλιό σου!
Ήμουνα στα "χαμένα", Γιώτα μου!
Σχώρα με!
Ακόμα δεν έχω συνέλθει. Θέλω τον χρόνο μου. Θα τα πούμε...
Φιλιά κι αγάπη!
Πάντα τέτοια, αλλά "αλλιώς", Διονύση μου!
Τώρα... τι να σου λέω!
Απλά, να έρχονται ξεχωριστά οι στιγμές της ζωής μας, για να προλαβαίνουμε να τις απολαμβάνουμε όλες και τις καλές και τις κακές.
Αυτή η βραδιά ήταν για μένα μια όαση μέσα στην τρικυμία που δείχνει πως τελειώνει, ελπίζω!
Ήταν και ανάταση και σανίδα σωτηρίας!
Ευχαριστώ, φίλε δάσκαλε!
Δημοσίευση σχολίου