Εσύ πόσα πήρες για να προδώσεις το όνειρό σου;
13 Ιαν 10 - 11:13H ταινία "Up in the Air" περιγράφει την ιστορία ενός στελέχους, η δουλειά του οποίου είναι να γυρίζει κάθε μέρα όλη την Αμερική πηγαίνοντας σε διαφορετικές πόλεις και επιχειρήσεις απολύοντας κόσμο. Αυτή είναι η δουλειά του, να ανακοινώνει ως εξωτερικός σύμβουλος εκ μέρους της εκάστοτε επιχείρησης απολύσεις.

Πρέπει κάποιος να ομολογήσει ότι την τελευταία 10ετια-12ετια έχουμε από το Hollywood μια ολόκληρη σειρά από πρωτοκλασάτες ταινίες που αμφισβητούν έντονα τα καταναλωτικά μας ήθη και την καπιταλιστική κοινωνία. Δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει:
1) "Το τσεκούρι" του Γαβρά,
2) "Fight Club (1999)",
3) "Matrix (1999)",
4) "Νησί (2005)",
5) "V for Vendetta (2005)",
6) "H δολοφονία του Ρϊτσαρτ Νίξον (2004)",
7) "The Age of Ignorance (2007)", στα ελληνικά ο τίτλος είναι "Τα χρόνια της μαυρίλας"
8) "The Barbarian Invasions (2003)",
9) "25η ώρα (2002)",
10) "The Corporation (2003)",
11) "Enron: The Smartest Guys in the Room (2005)",
12) "Boiler Room (2000)",
13) "Με την ψυχή στο στόμα (2006)"
14) "The Navigators (2001)",
15) "99 francs (2007)"
16) "He Was a Quiet Man (2007)".
17) "The Insider (1999)"
18) "Thank You For Smoking (2005)"
19) "Avatar (2009)"
20) "Up in the Air (2009)"
Περισσότερα, ΕΚΕΙ!
13 σχόλια:
Δεν τα πρόδωσα ποτέ, γι' αυτό γεννήθηκα και θα παραμείνω φτωχή!
Έχω κάτι χρόνια να δω ταινίες, μα αυτός ο τίτλος και το θέμα, πολύ μου άρεσαν!
αυτό πρέπει να το απαντήσει όλη η γενιά του '60 κι ας με συγχωρήσει που της τα χώνω.Αλλά με όσα έχει κάνει μας έχει φέρει στην καταστροφή ,ούτε καν στο χείλος.
Και μιλώ όχι μόνο για τα εγχώρια παιδια του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ,που τους τα ΄χω μαζεμένα ,αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά των beatles ,που τους άρεσε να αυτοαποκαλούνται ως "παιδιά των λουλουδιών" και που δεν άφησαν λουλούδι για λουλούδι που να μην το ξεριζώσουν.
Τώρα εγώ πόσα πήρα;Μάλλον στην απόξω είμαι....
Ανώνυμε, είδα τα μηνύματά σου και θα σου απαντήσω άλλη στιγμή, γιατί σήμερα είμαι "κάπως". Εντάξει; Ξέρω ότι αυτά τα θέματα σηκώνουν πολύ συζήτηση.
Σ' ευχαριστώ και συγγνώμη γι' απόψε!
ΑΝ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΕΡΙΣΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΘΕΣΗ,ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΟΡΓΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΣΧΕΣΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.
ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΠΩΣ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ανώνυμέ μου, "πολύ κάπως"!
Δεν τσουλάει...
Θα το προσπαθήσω, μόνο και μόνο, επειδή στεναχωρέθηκες, εσύ ένας άγνωστος; (κι ίσως άμα τσουλίσω, γράψω και κάτι άλλο που χρωστάω...)
Δεν ξέρω ποιος φταίει φίλε μου και σίγουρα δεν είναι ένας. Είναι πολλοί.
Ανήκω στην γενιά του 60, δεν ήμουνα ούτε στο Πολυτεχνείο, δυστυχώς, ούτε ήξερα τι έλεγαν τα λόγια των Μπιτλς, μόνο τα χόρευα στα πάρτυ. Κι όσο για τα λουλούδια, μια ζωή φύτευα και στους δρόμους. Κι ακόμα φυτεύω.
Ας μη βγάζουμε όμως την ουρά μας απέξω, στο ότι δεν φταίμε όλοι οι υπόλοιποι.
Εγώ είμαι στην απόξω, από επιλογή.
Δεν ήθελα να τα πάρω.
Φαντάζομαι κι εσύ, οπότε ανήκουμε σ' αυτούς που δεν πουλήσαμε τίποτα, απλά πιστέψαμε στα όνειρα κάποιων ανθρώπων και τους ψηφίσαμε. Εκεί είναι τα λάθη μας.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το εριστικός, κι ούτε που το σκέφτηκα.Μην ανησυχείς! να είσαι καλά, φίλε μου!
Γιατί δυστυχώς, πίσω από πολλές σχέσεις, υπάρχει το συμφέρον που φέρνει το χρήμα.
Έτσι η πρόταση μου φαίνεται πιο σωστή.
Γιατί, εκεί καταντήσαμε, δυστυχώς!
Βάζω και τον εαυτό μου μέσα, μόνο από ευγένεια κι όχι γιατί έτσι είμαι.
Έτσι διαπίστωσα όμως ότι είναι για πολλούς. Τέλος πάντων. Ας τ' αφήσουμε. Είναι θέμα που επιπλέει και θα το ξαναβρούμε μπροστά μας στο μέλλον, θέλοντας και μη.
Τώρα, καλό βράδυ, φίλε μου!
καμιά φορά Κυκλάμινο βουνού μπορούν να στενοχωρηθούν και άγνωστοι γιατί, κάποιος άγνωστος σε αυτούς,είναι κάπως .
Εάν όλοι είμασταν χαρούμενοι και λέγαμε ένα καλημέρα,καλησπέρα και καληνύχτα με ένα χαμόγελο θα ήταν πιο όμορφη αυτή η ζωή.
Και ναι είναι όμορφη η ζωή παρόλο το γκρίζο γύρω μας. :)
Μόνο όμορφη είναι φίλε μου ανώνυμε η ζωή; Μήπως έχουμε δει κάτι καλύτερο απ' αυτήν;
Την Καλημέρα μας και τα λοιπά, τα λέμε, καλέ μου, ακόμα κι αν είμαστε λυπημένοι, όχι μόνο όταν είμαστε χαρούμενοι!
Τώρα, μην κοιτάς εμένα που βγήκα πολύ εκτός προγράμματος και ούτε καν άνοιγα τον υπολογιστή!
Έλειψα πολύ απ' το σπίτι, κι όταν ήμουνα υπήρχαν προτεραιότητες.
Η "Καλημέρα" μου είναι δίπλα απ' τ' όνομά μου...
Μη κοιτάς τώρα που δεν την γράφει! Εννοείται σταθερά!
Σ' ευχαριστώ, ανώνυμε φίλε μου που και χωρίς να με γνωρίζεις, "στάθηκες" πλάι μου, με τον καλό σου λόγο!
Να είσαι καλά!
Όταν καταφέρω να γράψω εκείνη την ταμένη ανάρτηση, να ξέρεις ότι θα είναι αφιερωμένη σε σένα και θα καταλάβεις το "γιατί".
μια τέτοια τιμή σε έναν ανώνυμο?
καλό σου βράδυ (με χαμόγελο)
Όλοι ανώνυμοι είμαστε "ανώνυμε"!
Όταν ερχόμαστε στη ζωή, δεν έχουμε ταμπελάκι. "Άνθρωπος" γράφει!
Εγώ από σήμερα θα σε λέω Άγγελο, γιατί συνέπεσες και με άλλον ανώνυμο, για να μην μπερδευόμαστε.
Ξύπνησα και ήρθα να γράψω ένα όνειρο κι αν μπορέσω... κι εκείνη την ταμένη ανάρτηση.
Νομίζω πως είμαι στο κλίμα της...
Γιατί εγώ αν δεν γράψω κάτι στην ώρα του, βγαίνω απ' το κλίμα, γενικά. Κάτι σαν το νερό που αλλάζει σχήμα, ανάλογα το δοχείο.
Συγγνώμη γι' αυτή την ταλαιπώρια, Άγγελέ μου!Δεν ήταν εσκεμμένη, πίστεψέ με!
Ανώνυμε Άγγελε, δικό σου!
Άλλη στιγμή θα το κοινωποιήσω στους πολλούς, γιατί είναι πολύ πρόχειρο και βιαστικό.
http://tamenoblog.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html
Για να δεις τις συμπτώσεις.
Για να δεις πως όντως υπάρχουν άνθρωποι!
Για να δεις πως πιστεύω σ' αυτούς!
Κι εγώ έχω προσευχηθεί και γι' αγνώστους και για γνωστούς και κεράκια άναψα κ.λ.π. κ.λ.π, μα αυτό, το να περιμένει μ' ένα μωρό μια ώρα, να μάθει, κ.λ.π. κ.λ.π. δεν ξανάγινε! Τουλάχιστον σε μένα και να το καταλάβω κιόλας!
Τα ξαναλέμε πάλι.
Καλημέρα! Καλή Κυριακή και μακάρι να υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που προσεύχονται για μας, είτε το μαθαίνουμε εμείς ή όχι!
Και κυρίως και εμεις να προσευχόμαστε για άλλους, γιατί η θεραπεία της ψυχής, είναι πολύ μεγάλο πράγμα!
την είδα την ανάρτησή σου.
Συγκλονίστικα.
Δεν θα κάνω κανένα σχόλιο περί προληπτικής ιατρικής ή "πρόσεχε την υγεία σου".Τα ξέρεις τα ξέρω και τα παραμελούμε.
Δύο πράγματα έχω να σου πω.
1. Ό,τι και να μας συμβαίνει πρεπει να έχουμε το σθένος να το αντιμετωπίζουμε με καλή διάθεση.Να το πολεμάμε χαμογελαστοί και πάντα με τη σκέψη ότι θα το νικήσουμε.Τις περισσότερες φορές πιάνει.
2. Να βοηθάμε λίγο το έργο των μοναχών που φτιάχνουν κομποσκοινιά λέγοντας ευχές και προσευχές για όλους τους ανθρώπους.Ας λέμε μαζί με το δικό μας ευχαριστώ στον Θεό και μια ευχή για όλους τους άλλους.Μπορεί και να πιάσει.
Με θερμές ευχές για ό,τι καλύτερο για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς και περνούν δύσκολα αυτές τις μέρες.
Άγγελε, απ' αυτή την ανάρτηση λείπουν κι άλλα συγκλονιστικά, αλλά ας μην γίνομαι και κουραστική! Λέω πολλά, παρόλο που δεν είμαι περιγραφική!
Πώς γίνεται;
Έλα μου, ντε!
Ναι και στα δυο, αν και πάντα εφαρμόζω μόνο το δεύτερο. Μια ζωή για όλους προσεύχομαι και τα ονόματα όλων των γνωστών έγραφα (τώρα το έχω απλοποιήσει - γράφω Τάδε και οικογένειές τους και ΟΛΟΝ τον κόσμο!) και στα νοερά.
Πάντα πιάνουν, Άγγελέ μου, αλλά φοβάμαι αυτή την μία, που δεν θα πιάσει, γιατί "μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη..."
Κομποσκίνι δεν έχω, ούτε εκκλησιάζομαι συχνά, αλλά έχω μέσα μου καλό "στέκι"!
Κεράκια όμως... πάντα!
Και στο σπίτι, δεν σβήνει!
Έχω από κείνα τα μεγάλα, τα κόκκινα τα φαναράκια.
Όλος ο κόσμος, να ' ναι καλά, Αγγελέ μου και να μην υποφέρει!
Δεν μπορώ να νιώθω, ν' ακούω ή να βλέπω πόνο!
Καλύτερα μπαμ και κάτω!
(Υπάρχει και τραγούδι τέτοιο!)
Κι αυτή Λίζα, σκύλιασε να κλαίει κάθε βράδυ!
Άκουσα ήδη για δυο θανάτους!
Έλεος!
Δεν θέλω να μάθω για τρίτον, αδελφάκι μου!
Τι διαίσθηση αυτά τα ζώα!
Κι εγώ, τόσο μα τόσο προληπτική!
Δεν ήμουνα. Στην πορεία έγινα...
Καλό μας ξημέρωμα, Άγγελε! Προστάτευε με τις φτερούγες σου όλο τον κόσμο!
Κι ας είναι γήινες!
Δημοσίευση σχολίου