Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Πολύ εύκολο, Στράτο μου!

Αρκεί να υπάρχει ελεύθερος χρόνος, χαρτί και μολύβι. Μετά η ψυχή... γράφει μόνη της!

Εύκολο θαρρείς είναι;

Πόσο δύσκολο είναι για μένα να
«φλερτάρω» με την έμπνευση,
όταν για μερικούς είναι ταλέντο.
Πόσες φορές δεν ψάχνω για σημειώσεις
κι όλο τα προσωπικά χαρτογραφημένα σημάδια μου
βρίσκω
από στιγμές ιδιαίτερες
... απ’ αυτά που συνηθίζω να τα λέω:
«τα κομμάτια μου»…
Είναι οι προσωπικές μου αναζητήσεις...
.
Τα γραφτά μου ξεχειλίζουν από εμένα...
Θα μπορούσαν να θεωρηθούν εξομολογητικά,
(και είναι...)
καθώς στόχος τους δεν είναι να αποδώσουν...
αλλά να αποκαλύψουν το «μέσα» μου.
Όπως το αισθάνομαι...

Αν κάτι ζηλεύω απ’ τους γραφιάδες είναι αυτό,
το έναυσμα, η αφορμή η σύλληψη μιας ιδέας
που θα μαστορέψουν στη συνέχεια και…
θα φτιάξουν το γραφτό του.
.
Εύκολο θαρρείς είναι;
.
Αφιερωμένο εξαιρετικά!
.
.
Μηθυμναίος
* Η φωτογραφία είναι της Maria Llorens

2 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Εύκολο το λες, Κατερίνα;

Τότε γιατί εγώ κάνω προσπάθειες;...

Καλή Πρωτομαγιά!!!

τα χνάρια είπε...

Γιατί το ψειρίζεις πολύ, Στράτο μου και το θέλεις τέλειο! Άσε τον δεύτερο εαυτό σου να γράψει ελεύθερα και θα δεις πόσο εύκολα θα βγουν όλα!
Κρύψε όταν γράφεις τον δάσκαλο και θα δεις πόσες αλήθειες και ομορφιές θα βγουν!
Δεν το λέω επειδή κατέχω ή "το παίζω", αλλά γιατί τα βιβλία που θα θυμάμαι για πάντα είναι τα απλά και γιατί βλέπω πως τα αδούλευτα δικά μου έχουν μείνει στον κόσμο αξέχαστα, κι ας περάσαν κάτι εικοσαετίες! Εσύ ειδικά που το λεξιλόγιό σου είναι πλούσιο, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα! Στο έχω πει κι άλλες φορές, αλλά εσύ εκεί, στο κόσκινο!
Καλό Μάη, Στράτο μου, αν κι όπως μπήκε με τα έκτακτα μέτρα... είναι για να αυτοκτονούμε!
Τα κεφάλια μέσα, φίλε μου, όσο ποτέ, αλλά εμείς θα κρατήσουμε το χαμόγελο σταθερό και την ελπίδα, γιατί αυτά δεν μπορεί να μας τα κόψει κανένας!
Φιλάκια πολλά και καλά να περνάς!