Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

ΙΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ “KABULI KID” ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΦΙΛΙΠ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010, ΩΡΕΣ: 18:30, 20:30, 22:30, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ.

Την Κυριακή 28 Μαρτίου το βραδάκι, μια μητέρα περνούσε με τα παιδιά της από το σημείο που εξερράγη άλλη μια βόμβα στην Αθήνα. Αυτή τη φορά ήταν στα Πατήσια. Ο γιος της, 15 χρόνων, σκοτώθηκε, διαμελίστηκε. Η κόρη, 10 ετών τραυματίστηκε, τυφλώθηκε. Η μάνα δεν φέρει τραύματα στο σώμα της. Αυτή τη φορά, τα θύματα ήταν Αφγανοί....

Αυτή τη φορά, η συζήτηση στο facebook, ο θυμός κι η ντροπή μας για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, κατέληξε στην απόφασή μας να ζητήσουμε μια έμπρακτη συγγνώμη, σαν Έλληνες πολίτες, από τους ανθρώπους που η ελπίδα τους για μια καλύτερη ζωή, έγινε θάνατος, αναπηρία και απώλεια.

Την Παρασκευή 9 Απριλίου 2010, στον κινηματογράφο ΦΙΛΙΠ (οδός Θάσου 11 , τηλ: 210-8612476) θα προβάλλουμε την ταινία KABULI KID σε τρεις παραστάσεις 6:30μμ, 8:30μμ και 10:30μμ. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Θα είμαστε όλοι όσοι συμπονούμε εκείνους που γίνονται, ξαφνικά, αποτροπιαστικές πρωτοσέλιδες ειδήσεις.

Όποιος επιθυμεί, θα μπορεί να συνεισφέρει οικονομικά στο ποσό που συγκεντρώνουμε σαν μια υλική συμπαράσταση στην οικογένεια της κυρίας Ζάχρα Νατζαφί.

Η ταινία και ο κινηματογράφος προσφέρονται, αντίστοιχα, από τις εταιρείες ΠΕΓΚΥ ΚΑΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ- P.C.V. A.E. και ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ, ανοίγοντας μια συμβολική αγκαλιά στους πάσχοντες συνανθρώπους μας.

Αυτήν την αληθινή αγκαλιά ανοίγουμε, όλοι μαζί, απλά και ανθρώπινα.

Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη
Δημήτρης Σπύρου
Ρίτσα Μασούρα
Αρετή Καλεσάκη
Στράτος Σαφιολέας
Γιώργος Καραχάλιος
*Σημ.Παρακαλώ, συμπληρώστε τα ονόματά σας, οι φίλοι τουfacebook

Λίγα λόγια για την ταινία
KABULI KID ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΜΠΟΥΛ, Μια ταινία P.C.V. A.E.

Πώς τα βγάζεις πέρα όταν βρίσκεσαι μόνος σ’ ένα ταξί στους δρόμους της Καμπούλ, και είσαι μόλις 6 μηνών άνθρωπος?

Σκηνοθεσία: Barmak Akram
Σενάριο: Barmak Akram & Jean Claude Carriere
Ηθοποιοί: Hadji Gul, Valery Shatz, Helena Alam
Μουσική: Barmak Akram
Διάρκεια: 97’
Υπόθεση
Καμπούλ σήμερα. Η πόλη πασχίζει να συνέλθει μετά από 25 χρόνια πολέμου. Στο ταξί του Κάλεντ μπαίνει μια γυναίκα με το μωρό της. Το πρόσωπό της είναι κρυμμένο πίσω από τη μπούργκα. Παζαρεύουν την τιμή, τα βρίσκουν, φτάνουν στον προορισμό της, πληρώνει, φεύγει. Ο επόμενος πελάτης, βρίσκει στο πίσω κάθισμα το μωρό, παρατημένο. Παρατάει ο Κάλεντ το ταξί και τρέχει να την προλάβει, με το μωρό στα χέρια. Εκείνη έχει χαθεί ανάμεσα στο πλήθος και στις μπουργκοφόρες συμπατριώτισσές της. Μένει σύξυλος μ’ ένα αρσενικό μωράκι έξι μηνών. Ρωτά φίλους και γνωστούς τι πρέπει να κάνει. Πηγαίνει πίσω στο σημείο απ’ όπου την παρέλαβε. Μάταια. Πηγαίνει στην Αστυνομία, σε Ιδρύματα, στα τηλεοπτικά κανάλια. Μάταια. Η μάνα είναι εξαφανισμένη, κι αυτός, ένας μεροκαματιάρης ταξιτζής με γυναίκα και τρεις κόρες, νιώθει υπεύθυνος για αυτό το εξάμηνο αγοράκι.

Μια χαοτική, αστεία, περιπλάνηση σε μια πόλη που προσπαθεί να επιβιώσει, να συνεχίσει να ζει. Αιχμηρή, πλούσια σε δράση και συναισθήματα, η ανατρεπτική κωμωδία του Μπάρμακ Ακράμ, είναι ένα μοναδικό στο είδος του πορτραίτο της συναισθηματικής αφύπνισης ενός άντρα σε μια πόλη η οποία επιστρέφει στους τρελούς ρυθμούς της ζωής μετά από 25 χρόνια βίαιων συγκρούσεων.
Γράφτηκε πριν από 9 ώρες · · · Αναφορά Σημείωσης

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου, τραγικό!!!!!!!!
απαίσιο!!!!!!!!!

Δεν γνωρίζω αν το όνομά μου βοηθάει σε κάτι, μπορείς να το συμπληρώσεις, με την άδειά μου...

Λύπη κι οργή, μέρες σαν κι αυτές...
Σε φιλώ και σε συγχαίρω για τις προσπάθειες που κάνεις, λες να γίνουμε κάποτε σωστοί "άνθρωποι";

Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

τα χνάρια είπε...

Γιώτα μου, ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΟ!
Ούτε κι εγώ έγραψα τ' όνομά μου κάπου, γιατί δεν κατάλαβα και καλά, μπαίνω και κυνηγημένα... Ότι προλάβει η ματιά μου αυτόν τον καιρό.
Νιώθω κι εγώ αγανάκτηση, κρίμα μεγάλο κι άδικο αυτό που συνέβει!
Φιλιά κι από μένα και μη με συγχαίρεις για τίποτα πια, γιατί δεν κάνω τίποτα αυτόν τον καιρό! Τρέχω μόνο να βάλω σε σειρά τον εαυτούλη μου και τα προσωπικά μου!
Φτύσιμο θέλω, αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο!
Κι ένα περαστικά μου, γιατί εκτός από γερή πούντα, υπερκόπωση και ψύξη νεφρού είμαι ακόμα όρθια, γιατί πρέπει!
"Άνθρωποι" και σωστοί... λίγο χλωμό, Γιώτα μου! Εγώ τελευταίως πάω με χίλια προς γαιουδοροποίηση, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει!
Δύσκολες οι εποχές για Ανθρωπιά! Δεν είναι στην μόδα εδώ και χρόνια, γι' αυτό και πάμε κατά διαόλου!
Μακάρι να ήταν όλα αλλιώς, Γιώτα μου!
Φιλάκια, θα τα πούμε μόλις πιάσω καρέκλα για ώρα!