Χάρηκα που της άρεσε, με συγκίνησε (γενικώς) και την "Ευχαριστώ" μέσα απ' την καρδιά μου κι από δω!
Να είναι γερή, ευτυχισμένη και πάντα δημιουργική και δυνατή!
"Ζηλεύω" πολλά πράγματα απ' τη ζωή της Ιουστίνης, αλλά σ' αυτή τη ζωή δεν χωράνε!
Η επόμενη είναι για διάβασμα, η μεθεπόμενη για γράψιμο και η άλλη για ταξίδια, γιατί τώρα φοβάμαι τα αεροπλάνα!
Τα έχω παραγγείλει... και περιμένω στην ουρά!
Και σου είπα βρε, (φιλικό) Ιουστίνη:
"Πάρε κι ένα νούμερο για μένα, γιατί εγώ θ' αργήσω να κατεβώ", τίποτα εσύ!
"Άμα είσαι και παππάς, με την αράδα σου θα πας!"
Όπως λένε στις Τράπεζες!
Να 'σαι καλά, κορίτσι μου!
Friday, February 5, 2010
Justinaki having fun under the sun ή Τζουστινάκι λουόμενο στον ήλιο
Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξαιρετικά στο Κυκλάμινο/ Κατερίνα Παπαθεοδώρου για το υπέροχο βίντεο που έφτιαξε με το βιβλίο μου στα χιόνια. Οσα ευχαριστώ κι αν της εκφράσω δεν θα είναι αρκετά. Ενα δάκρυ συγκίνησης μόνο.Το Τζουστινάκι απο πέρισι μετέχει σ΄ένα ετήσιο παναμερικάνικο σεμινάριο συγγραφής. Ετσι παρευρίσκεται στα πιο εξωτικά μέρη του κόσμου με φημισμένους συγγραφείς αυτής της αιωνιότητας.
Το Τζουστινάκι φέτος κατέβηκε στο μέσο νότο να συναντήσει τους κολλητούς της πένας. Και γούσταρε τρελλά πρωινά με λόγια, λόγια , λόγια. Κι ύστερα ερχόταν η θάλασσα να σβήσει τα λόγια. Και η λευκή αμμουδιά να χαϊδεύει τα λευκά πόδια της.
Γύρισε καταμαυρισμένο, ανανεωμένο, με καινούριες γνωριμίες στο χώρο της λογοτεχνίας. Και προπάντων αποτοξινωμένο απο την επανάληψη της καθημερινότητας!!!
Το Τζουστινάκι πέρασε θεϊκά, γιατί κολύμπησε στις άβυθες θάλασσες άλλων μεγάλων ταλέντων αλλά και στον τυρκουάζ ωκεανό. Εφαγε υπέροχα στα εστιατόρια με την κοσμοπολίτικη κουζίνα, χόρτασε κουβέντα, περιπάτους στα καταπράσινα τοπία του νότου.
Ηταν μια μοναδική εμπειρία πασπασλισμένη με πνευματικότητα, ζάχαρη άχνη παραλίας, θάλασσα θερμή σαν αγκαλιά και πολλές τερψιλαρύγγιες εκπλήξεις!
Και σ΄άλλα με υγεία!!!
Το Τζουστινάκι και στα συνέδρια ακόμη κολυμπάει ανάμεσα σε αρχαίες κολώνες. Αδιόρθωτα Ελληνίδα!
Τα δωμάτια κατέβαιναν μέχρι τα τυρκουάζ νερά της πισίνας
Τα χρώματα των φυτών με ζάλισαν απο τη λάμψη
Η παραλία με φοινόδεντρα κι ομπρέλες απο χόρτα
Ή αρχιτεκτονική των κήπων μαγευτική!
Η πισίνα ήταν πριβέ γι αυτό ανεπανάληπτη και προπάντων μακριά απο τις φωνές των παραθεριστών
Στο λόμπι καλωπισμένη και γιορτινή περιμένοντας τους συναδέλφους που έγιναν φίλοι στην πορεία
Στο ισπανικό εστιατόριο εκτός απο το ύπέροχο φαγητό και μια ανεπανάληπτη παράσταση φλαμένγκο
Την πεταλούδα μου τη βρήκα
Το λάουντζ της απογευματινής χαλάρωσης
Αγάλματα του νότου που παραπέμπουν σε πρωτοκυκλαδικά έργα
Φαντάζομαι όλοι οι προϊστορικοί πολιτισμοί είχαν αδυναμία στα σχήματα έστω και με στρογγυλάδες παντού
Το Τζουστινάκι εν όψει πνευματικής συνάντησης
Τα φοινικόδεντρα μέσα σε παρτέρια με μόβ ποώδη φυτά
Παντού τεχνητές λίμνες και συντριβάνια
Το περιστύλιο
Νυχτερινά θεάματα
Ενα ποτό πριν απ΄τη νύχτα
Έντυπωσιακή είσοδος του ξενοδοχείου
Αγάλματα και μάρμαρο παντού
Τα φοινικόδεντρα τα αγαπούσα απο παιδί, καθώς στη Λευκάδα ο κήπος των Αγίων Αναργύρων είχε ένα αψηλό μέχρι τον ουρανό. Ο πατέρας μου έλεγε ιστορίες για μέρη ξωτικά όπου ανθούν οι φοίνικες.
Τζουστινάκι μπροστά απο τη λαγκούνα
Οι πολυτελείς σουϊτες κολυμπούν στη λίμνη
Αγάλματα απο πορώδη λίθο
Με συνεπήραν με τις στάσεις και τις εκφράσεις τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου