Ζήλειες

Αν μου λείπει κάτι παραπάνω απ' όλα (λαθρανάγνωση τύπου, επαφή με πελάτες) τώρα που δεν δουλεύω, είναι αυτά τα πουλιά!
Είδα τα παιδιά να τα ταίζουν και ζήλεψα τόοοοσο πολύ!
Κάτι τέτοια ζηλεύω εγώ! Ούτε πλούτη, ούτε λούσα, ούτε δόξα!
Α, και κάποιες γειτόνισσες που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, που έχουν στην τρίχα το σπιτάκι τους, που πίνουν καθημερινά το καφεδάκι τους, που δεν έχουν άλλες ανησυχίες πέρα απ' το σπίτι τους και τα λουλούδια τους και είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη!
Α, και που κοιμούνται τις νύχτες και ξυπνάνε και πρωί και πάνε ανά ομάδες για περπάτημα!
Ε, ναι! Αυτά τα ζηλεύω! Και πολύ!
Ίσως στα γεράματα... αν τα προλάβω!
Αν και μου είπαν οι γυναίκες "να γραφτώ στον σύλλογο, να πληρώσω και εγγραφή, θα το σκεφτούν και ίσως με πάρουν μαζί τους!"
Αχ, κορίτσια! Με δουλεύετε κιόλας!
Φτου σας και πάντα έτσι!

Οι γλάροι μου, δώρο στην γλαρένια μας, με αγάπη!
Χρόνια Πολλά και Καλές Απόκριες, τόσο σ' εκείνη, όπως και σε όλους σας!

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ αύριο! Μην το ξεχνάτε! Ένα κεράκι όπου βρεθείτε, λίγο σταράκι (αν μπορείτε), μια καλή πράξη στο όνομα ανθρώπων μας που λείπουν από κοντά μας, μια νοητή προσευχή και χαμόγελο, ξέρετε εσείς!