Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

"Ναι", είπα.



Χάνια, Χιόνι, Διαδρομή για Ζαγορά

"Ναι!" Τι άλλο θα έλεγα;

"Ναι!" είπα και βράχηκα παντού, εκτός απ' την ψυχή!

Τρύπια ήταν τα μποτάκια και τα πέταξα εκεί. Γύρισα με κάτι ξεχασμένα αθλητικά της αδελφής μου.

Έτσι κι αλλιώς... ξυπόλητη... μια ζωή!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Χαριτωμένο, όπως άλλωστε όλα σου, που τα διαβάζω και συ -πολυπράγμων...

Όσο για την εικόνα του Αγίου Νικολάου, η γνώμη μου είναι να την κρατήσεις στο σπίτι σου.
Το ΔΩΡΟ δεν δωρίζεται.
Η Πίστη είναι άλλο θέμα.
Πίστεψέ με, περισσότερες φορές θα σκεφτείς τον Θεό, όταν το μάτι σου πέφτει επάνω στην εικόνα που σου δώρησε ο Καπετάνιος, παρά αν την δώσεις σε μια όποια εκκλησία...
άσε που μπορεί να την...κλέψουν,,,

Φιλάκια,
Υιώτα, αστοριανή, ΝΥ

τα χνάρια είπε...

Να είσαι καλά, Γιώτα μου, για τον καλό τον λόγο!

Όσο για τον Αι- Νικόλα, ανάλογα τι θα μου πει και πότε, θα πράξω...
Φιλάκια!
Κάπου εκεί στα πρώτα χιόνια είναι και κάποια βιβλία σου. Ότι αρπάξει το χέρι! Ξέρεις! Πάντα στα γρήγορα και στο τρέξιμο...

Ελπίζω να είσαι καλύτερα! Ε;