Πρόσκληση για το βιβλίο της Ιουστίνης στην Αθήνα

Προσπαθούσα να κοιμηθώ χθες...
Αδύνατον!
Τόσα στριφογύριζαν στο κεφάλι μου! Άυπνη έβγαλα εις πέρας την χθεσινή μέρα!(πια! ξημέρωσε η άλλη!)

Αν πάω αύριο, τελικά, κατά πού να πέφτει το Παγκράτι;
Και οι βαλίτσες;
Και το παιδί;
Τ' αδέλφια;

Κι εκείνες; Αν πάω, πόσο θα χαρούν;
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, όπως και οι σκέψεις μου. Φαντάζομαι θα χαίρονταν με την έκπλήξή μου, αλλά... τι να συζητάω για τις σκέψεις μου;
Πράγματα που δεν γίνονται, καλύτερα να μην τα συζητάς Κατερίνα. Όποιος θέλει σε καταλαβαίνει, σ' αγαπάει, σ' εκτιμάει και χωρίς αποδείξεις!

Παιδιά, για σας είναι κοντά το Παγκράτι;
Εκεί θα είναι η "Αγάπη των Άλλων", η Ιουστίνη Φραγκούλη, η Ελένη Γκίκα και κόσμος πολύς! Πάτε και πείτε τους και για την δική μου! Εγώ ζω σε εποχές που δίνω το παρόν μόνο με την απουσία μου, παντού! Ακόμα και στο παιδί μου! Αυτό δε σημαίνει πως δεν τ' αγαπάω και δεν το σκέφτομαι μέρα νύχτα, όπως και τόσους άλλους!
Η διαφορά είναι πως εκείνο ξέρει, ενώ σε όλους τους άλλους πρέπει να εξηγήσω.
Κομματάκι δύσκολο!
Ούτε αυτό το προλαβαίνω!