Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Του Χρόνου η Τράπεζα






Σ' αυτές τις σελίδες θα βρείτε περισσότερα για την Τράπεζα Χρόνου.
Αν άλλες πτώχευσαν, αυτή δεν έχει φόβο!

www.peliti.gr
www.enow.gr

*****

Έρχεται Πάσχα σε λίγες μέρες, έπιασαν και οι ζέστες, μόνο οι γυναίκες που δεν έχουν άλλα βοηθητικά χέρια στο σπίτι τους μπορούν να με καταλάβουν.
Τι να εξηγώ και τι να καταλάβουν οι άντρες; Δεν το συζητώ!

Όσο για μπογιατζήδες... ούτε συζήτηση! Του χρόνου, άμα είμαστε καλά!" Όσα βλέπει η πεθερά!"
Την υγειά μας να 'χουμε, αν κι αυτή την ψάχνουμε, την άτιμη!

Κάποτε έβαφα κάγκελα, ασβέστωνα κήπους, ζωγράφιζα το τσιμέντο, εφόσον ποτέ δεν έφτασαν για πλακόστρωση, έβαφα τις γλάστρες κόκκινες ή μπλε...

Τώρα; Τώρα κοιτάζω τον κήπο μου και με κοιτάζει. Ποιο άγριο και παραμελημένο δεν τον έχω αφήσει ποτέ!

Του μιλάω όμως. Τον ποτίζω, του χαμογελάω και του λέω: "Ακόμα! Πρώτα θα καθαρίσω καλά τα μέσα και μετά τα έξω. Υπομονή! Κοντά είμαστε!"

Εκείνος μου απαντάει με τα εφτάψυχα λουλούδια μου που σκάνε μάτι ανάμεσα στα τόσα αγριόχορτα και ζιζάνια: "Θα μας πνίξουν!" μου λένε. "Τελείωνε με τα μέσα και έβγα έξω! Όταν θα 'ρθεις εσύ, δεν θα μας βρεις!"

"Εδώ σας θέλω!" τους απαντώ. "Εκεί θα φανεί η αξία σας, η δύναμη και η αντοχή σας! Ή είστε αληθινά και παντός καιρού ή είστε μόνο για την βιτρίνα, οπότε δεν ταιριάζουμε! Σε λάθος κήπο βρεθήκατε!"

Κι εκείνα μου χαμογέλασαν πάλι σήμερα, δείχνοντάς μου κι άλλα κρεμύδια που έσκασαν μύτη αυτές τις μέρες. Είναι αυτά που προορίζονταν για τα σκουπίδια (πάλι φέτος) και που μου τα έδωσε "ευχαρίστως" ένας "φίλος" τον τελευταίο καιρό.

Εκείνα ξέρουν τι κάνουν, όπως κι εγώ. Όλα θέλουν τον χρόνο τους και την σειρά τους. Εγώ είμαι και "ιδιαίτερη" περίπτωση, πολλά τα ενδιαφέροντα, πολλά τα προβλήματα, (άλλα αναμενόμενα και άλλα έκτακτα), πολλά και τα μέτωπα που έχω ανοιχτά και πρέπει να κλείσω, γιατί ο χρόνος μου είναι πολύτιμος από δω και πέρα.

Ο ελεύθερος χρόνος μου δείχνει να τελειώνει σύντομα κι αν η ζωή με πάει εκεί που θέλει να μου "δείξει" τελευταίως, πρέπει να προλάβω να κλείσω κάποια ανοιχτά κεφάλαια εδώ, γιατί μετά δεν θα προλαβαίνω να ασχοληθώ με τα κοινά.

Χθες λοιπόν που καθάριζα ένα δωμάτιο του "μέσα", με την μέθοδο του "πέτα", βρήκα κι αυτά τα χαρτάκια για την Τράπεζα του Χρόνου, που σε κάποια άλλη ανάρτηση έγραφα.
(Ποτέ δεν μιλάω χωρίς αποδείξεις, κι αυτό πιστεύω ότι το έχετε καταλάβει, προ πολλού!)

Μεσ' τις "δουλειές" μου, λοιπόν και αυτή η ανάρτηση, πρώτα για να ξέρω που θα την βρω εγώ, μόλις μπορέσω να γίνω μέλος, δεύτερον για τις αποδείξεις μου και τρίτον για όσους από σας ενδιαφέρονται να ανταλλάξουν τις υπηρεσίες τους χωρίς χρήματα.

Είναι νομίζω η καλύτερη επένδυση, όταν όμως έχεις κάποιο πρόγραμμα στη ζωή σου κι όχι όπως είμαι εγώ αυτή την εποχή, πάνω σε ριζικές αλλαγές.

Ναι, άλλοι άνθρωποι έχουν σταθερή πλεύση ζωής, εκεί κοντά στα 25 με 30. Εγώ το πάω ανά δεκαετία οι μεγάλες αλλαγές και οι μικρότερες ανά χρόνο, να μην πω και μέρα...
Όταν έχεις οικογένεια, πολλούς δικούς σου αγαπημένους ανθρώπους, η ζωή η δική σου δεν μπορεί να παραμένει σταθερή.
Εδώ απ' τους ξένους και μας πιάνει το ρεύμα! Είναι δυνατόν;
Εδώ μια είδηση ακούς στις ειδήσεις και επιρεάζεσαι ανάλογα.
Είναι δυνατόν να μένεις άγαλμα και αμέτοχος;

Είναι πως την ζει καθένας την ζωή και πως αυτή γράφεται στο πετσί του και στην ψυχή του.
(Για το άλλο το "γράψιμο" θα σας πω μόλις τελειώσω κάποιες δουλειές μου - πάλι, εκτός αν μου αλλάξουν τα σχέδια κάποια μαντάτα που περιμένω. Τώρα το ίντερνετ ανήκει στα διαλλείματά μου και όχι στις προταιρεότητές μου.)

Τα λουλούδια μου και οι φίλοι (με εισαγωγικά ή χωρίς), ξέρουν να περιμένουν. Όσοι με κατάλαβαν πραγματικά δηλαδή κι όχι όσοι πέρασαν "απ' έξω", γιατί έτσι τους βόλεψαν συγκεκριμένες στιγμές. Δεν μπορεί η τουλίπα μου να βγάλει γιασεμί, ούτε η τσουκνίδα μου κυκλάμινα! Καθένα θα βγάλει το είδος του, εκτός αν το κλωνοποιήσεις και πάλι παίζεται!Χρόνο για κλωνοποιήσεις ποτέ δεν διέθεσα. Για να καταλάβω και να δώσω ευκαιρίες σε άδικα λάθη, σε συμπτώσεις ή κακές στιγμές, ναι! Ότι διορθώθηκε και κατανοήθηκε ήρθε από μόνο του στα ίσσια.Ότι όχι, έφευγα με χίλια, (μια ζωή!) όσο κι αν ήταν σε βάρος μου οικονομικά ή ψυχολογικά. Έρχεται όμως η στιγμή που επιπλέει η αλήθεια κι εκεί αναλαμβάνει ο καθένας τις ευθύνες του και ανάλογα "πληρώνει". Λεφτά δεν έχουμε, (δηλωμένο αυτό), άχρηστα είναι όσο κι απαραίτητα συνάμα, μα δεν τα έκανα και ποτέ σημαία μου! Άλλα έκανα, κι αν λάθεψα στο ύφασμα αυτό θα φανεί αργά ή γρήγορα.Εδώ είμαστε, κι αν δεν είμαστε, κάποιοι θα μείνουν να δουν. Αρκεί να βλέπουν με τα δικά τους τα μάτια και χωρίς παρωπίδες.

Υγ.Αν πάλι κατάλαβαν λάθος και παρασύρθηκαν απ' αυτό, ας ξανακοιτάξουν πίσω, για να το καταλάβουν σωστά.Λάθη εύκολα κάνουμε, Ανθρώπους δεν μπορούμε!
Υγ2. Ούτε όμως οι δουλειές γίνονται μόνες τους!

Υγ.3 Μαρίκααααα!!! Πού είσαι; Σου είπε κανένας να σχολάσεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια: