Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Όπως λένε... "στα χαμένα"...

Η Κατερίνα ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ

Είπα εγώ: "Δε θα χωρέσει στον τοίχο μου!" "Τι σκέφτεσαι;" με ρωτάει πάλι το Φεισμπουκ. Τι να του απαντήσω; Εδώ δεν χωράνε, ούτε πολλές λέξεις, ούτε πολλές σκέψεις. Μόνο την κεντρική ιδέα: Το αν η όποια "πριν" ή "μετά" εποχή της ζωής μου ήταν καλύτερη ή χειρότερη, μόνο ...στην πορεία του "...
Σύνορα πριν και μετά...
Είπα εγώ: "Δε θα χωρέσει στον τοίχο μου!"

"Τι σκέφτεσαι;" με ρωτάει πάλι το Φεισμπουκ.
Τι να του απαντήσω; Εδώ δεν χωράνε, ούτε πολλές λέξεις, ούτε πολλές σκέψεις. Μόνο την κεντρική ιδέα:
Το αν η όποια "πριν" ή "μετά" εποχή της ζωής μου ήταν καλύτερη ή χειρότερη, μόνο στην πορεία του "μετά" θα το μάθω, γι' αυτό πρέπει να χαλαρώσω.
"Το να είμαι στα σύνορα, το να το αισθάνομαι και να το επιλέγω κιόλας η ίδια, είναι μεγάλη υπόθεση, γι' αυτό δεν χρειάζεται πανικός", λέω στον εαυτό μου!
Σας μπέρδεψα, ε;
Αν ήταν αλλιώς, θα έγραφα, ντε;

Περισσότερα
πριν από ένα περίπου λεπτό · · · Κοινοποίηση

Υγ. Η προσαρμογή θα είναι λίγο ζόρικη, αλλά... να μην ανησυχούν οι φίλοι μου!
Τα κουσούρια δεν κόβονται...
Θα λιγοστέψουμε την ποσότητα και θα πάμε στην ποιότητα! Απλούστατα!
Του Σπανού τα γέννια δεν γίνονται, μόνο!





Το τραγουδάκι μόνο βάση στον τίτλο, δηλαδή: "Κλείνω κι έρχομαι!" όσον αφορά τους ιντερνετικούς φίλους.
Δεν ψάχνω κανέναν σας, ξέρω που θα σας βρω όταν μπορώ και ξέρετε που θα με βρείτε!
(περισσότερα στα σχόλια)

8 σχόλια:

τα χνάρια είπε...

5 μέρες λέει το τραγούδι...
Καμία σχέση.
Η ζαριά έπεσε και το πρωί θα δείξει τι έβγαλε...
Ως τότε, ή τρέχεις να κάνεις κι άλλες δουλειές, πριν την ώρα τους ή σερφάρεις ή πας και κοιμάσαι για να έχεις κότσια...
Μεγάλη η νύχτα!Θα δείξει!

Εσείς να περνάτε καλά!
Ξέρω πως έχω αφήσει πολλές εκρεμότητες, μα και μέρες να είχα μπροστά μου, δεν θα προλάβαινα να κάνω όσα θέλω.
Όσοι πίστεψαν σε μένα, το αν είμαι καλός ή κακός άνθρωπος, πίστεψαν!
Δεν έχω και πολύ χρόνο πια για αποδείξεις.
Ξέρω που "χρωστάω" και τι.
(Κι από αύριο ίσως, ακόμα πιο πολλά! θα χρωστάω)
Καλά να 'μαστε!

Πάντως, στα γραφόμενά μου μιλούσε η καρδιά μου και η αλήθεια μου και ποτέ το συμφέρον ή η κακή πρόθεση!
Από κει και πέρα... κανένα πρόβλημα!
Η ζωή συνεχίζεται και με μας και χωρίς εμάς και έτσι, κι αλλιώς κι αλλιώτικα...όπως έγραφα και στα χνάρια!
Δικές μας οι επιλογές, δικά μας και τα λάθη όπως και τα πάθη!

Κατάντησα συμβολική, ε;
Τι να κάνω;
Την ουσία. Είχα πει για εκρεμότητες. Έχω τόσες! Αν ξέρατε... θα λέγατε:
"Πού βρίσκεις το κουράγιο, ρε Κατερίνα; Και ασχολείσαι και με μας;"
Κι εγώ θα σας απαντούσα:
"Ας είναι καλά το κυκλάμινο!"
Σταθερή σημαία μέσα μου!

Φωτεινή S είπε...

Εύχομαι το ξημέρωμα να φέρει ό,τι είναι καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου.
Πολλά φιλιά

τα χνάρια είπε...

Σ'ευχαριστώ, Φωτεινούλα μου! Να είσαι καλά!
Προσεύχομαι να είναι για καλό,γιατί αλλιώς... θα την ψάχνεις την φιλενάδα σου! Δεν πάει άλλη ποικιλία!
Και γεμίσαμε και ξεχειλήσαμε...

Η ώρα πήγε 4, ξημερώνει, κοντά είμαστε...
Ουφ!Πεπρωμένο και γραμμένο, αδελφάκι μου!Κι όσο κοιτάζω τα "σημάδια" που δεν κατάλαβα εγκαίρως, τόσο πιο πολύ πείθομαι για το τι θα βγάλει η ζαριά...
Από κει και πέρα, θα έχει πολλές ζαριές...
Ο θεός, βοηθός! Μόνο Εκείνος ξέρει!

Ἅ λ ς είπε...

Δεν καταλαβαινω, αλλα ευχομαι ολα να ειναι καλα κυκλαμινακι!!! Και μεις μαζι σου...:)

τα χνάρια είπε...

Όλα είναι καλά, Αλς! Μην ανησυχείς!
Η είδηση κυκλοφόρησε, κάποιοι συγχαίρονται, κάποιοι χάρηκαν πολύ, κάποιοι ζήλεψαν πολύ, μα εγώ νιώθω τόση στεναχώρια, που θέλω μια γωνιά να κρυφτώ να κλάψω, χωρίς να με βλέπει κανένας!
Τίποτα δεν μπορούσα να φανταστώ απ' αυτά που συμβαίνουν.
Αύριο είναι τα 9μερα του φίλου μας κι εγώ είμαι ακόμα στο Πριν.
Θα σας εξηγήσω, αφού "τρέξω" για λίγο τα μπερδεμένα συναισθήματά μου, να έρθουν στο "τώρα" και στο αύριο.
Τώρα γύρισα σπίτι κι άνοιξα τον "αέρα" μου!
Θα μάθω και χωρίς αυτόν και ευτυχώς κάποια "εμπόδια" μου δίνουν χρόνο προσαρμογής. Ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, συν τις δουλειές και όλα τ' άλλα!
Θα τα προλάβω!
Θα έρθω άλλη στιγμή στο μπλογκ σου! Εντάξει;
Σ' ευχαριστώ και για το ενδιαφέρον και για το "κυκλαμινάκι". Αυτό το "ακι" που κάνει την διαφορά μερικές φορές, ανάλογα με τι ύφος λέγεται.Κι απ' το δικό σου μήνυμα, πήρα πολύ θετική αύρα! Σ' ευχαριστώ!
Αγαπάω όλον τον κόσμο ρε παιδιά!
Δε θέλω η ευτυχία μου να στηρίζεται σε λύπες άλλων!
Ποτέ δεν ήμουνα έτσι, ούτε θα γίνω ποτέ!
Αυτό με τσάκισε σήμερα και δεν μπορώ να χαρώ με την "χαρά" που βλέπουν οι άλλοι!

Τα λέμε, παιδιά!
Συγγνώμη, για τις κωδικοποιήσεις και τα μισόλογα. Είναι που ακόμα δεν έχω πιστέψει σε πράγματα και καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μου. Τίποτα παραπάνω. Θα σας τα εξηγήσω με το ν και με το σίγμα, μόλις κρατήσω και επίσημα χαρτιά στα χέρια μου.
Μπορεί να βλέπω κι όνειρο, μπορεί και χάζεψα!
Εγώ, καλά! Αλλά και οι άλλοι;
Τι στο καλό; Κολλητικό όνειρο βλέπουμε όλοι μαζί;

Ἅ λ ς είπε...

μην ανησυχεις... δε θελουμε να μαθουμε τα προσωπικα σου, εξαλλου μεγαλη η αρετη της διακριτικοτητας!!
Αρκει εσυ να σαι καλα και ολα τα αλλα...
φιλια να προσεχεις...

τα χνάρια είπε...

Αλς μου, δεν είναι θέμα μυστικού. Τίποτα δεν μένει κρυφό, άλλωστε! Στην πόλη μου και όχι μόνο, μόνο οι εφημερίδες δεν το γράψανε!
Απλά, μ' αρέσει τα πράγματα να έρχονται με την σειρά τους και το καράβι να σφυρίζει όταν ξεκινάει ένα ταξίδι, κι όχι όταν είναι ακόμα στο λιμάνι και σε προετοιμασία.
Αυτό είναι όλο και πετάγομαι στο μπλογκ σου, να σ' ευχαριστήσω από κοντά.
Όσο και να προσέχεις, άμα σου την έχει στημένη, δεν το ξεγελάς με τίποτα! (Το κακό, το ανάποδο και το έκτακτο, εννοώ).
Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι όνειρα, προσπάθειες, προετοιμασία για ένα καλό και ασφαλές ταξίδι, κι έτοιμοι για κάθε αναμενόμενη φορτούνα ή μπουνάτσα. Τίποτα παραπάνω, Άλς μου!Μέχρι εκεί που μπορεί ο άνθρωπος.

τα χνάρια είπε...

Αλς ήταν η Ρηνούλα μου!
Τόσο μακριά και τόσο κοντά!
Ευχαριστώ, κορίτσι μου!
Κρατάω εδώ και το σχόλιό μου, για να θυμάμαι τι σου έλεγα όταν είχα τα μάτια κλειστά και κολυμπούσα.

Ο/Η κυκλάμινο 2010 είπε...

Ρηνούλα μου, μεγάλη έκπληξη!
Αλς μου, προχώρα μπροστά, κορίτσι μου! Το μπορείς και το αξίζεις!
Η ζωή είναι όλη δική σου! Όταν είσαι εντάξει με το μέσα σου και το έξω σου, δε σε φοβίζει τίποτα και κανένας!
Φιλάκια, κορίτσι μου!
Καλό Πάσχα, γιατί θα χαθούμε για όσο...
Άγνωστον.
Κολυμπάω με τα μάτια κλειστά, πια κι όπου με βγάλει...
Τίποτ' άλλο δεν ξέρω, για να σου διευκρινήσω.
Αφέθηκα σ' ένα πρωτόγνωρο κύμα, κι ούτε που ξέρω που θα με βγάλει.
Αυτό το λένε: "Εμπιστοσύνη στη ζωή".
Έχε της κι εσύ εμπιστοσύνη!

27 Μαρτίου 2010 1:59 π.μ.