Σιγά το πράμα!

"Σήμερα μπορεί να χιονίσει στο χωριό μου", λέει!
Θυμήθηκα εκείνα τα χιόνια και τα παλιά μου τα μποτάκια που παρόλο που με έβγαλαν ασπροπρόσωπη στο περπάτημα και στα βρεγμένα χιόνια (γιατί βρεγμένα ήταν - έβρεχε το πρωί και από κάτω το είχε λιώσει), εγώ τα πέταξα στα σκουπίδια! ( Άσε που τα είχα κάψει και στο τζάκυ!)

Αυτοσατυρίζομαι απόψε, για να ξεχνάω την "λαχτάρα" του τότε, με την ζημιά που μου κάνανε τα καινούργια...
Το ποδαράκι μου το ξέρει!...

Απώλεια εκείνων των στιγμών λοιπόν, ένα ζευγάρι παλιά μποτάκια!

Σιγά το πράγμα!

Δώρο μου! Παραγγελιά!

Έτσι κλείνει και το κεφάλαιο "Ψάχνοντας τα χιόνια"! Φωτογραφίες του τότε, ΤΕΛΟΣ!

Γελάστε όσο θέλετε! Εγώ κερνάω!

...γιατί... κάθε φωτογραφία έχει και την ιστορία της!