Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Είστε καλά;

Έχω πολλά να πω. Πάντα είχα πολλά να πω. Άλλη στιγμή, όμως. Μόνο ένα στίγμα και μια διευκρίνηση σε όσους ξεχνάνε:

Πίσω από κάθε μπλογκ (ακόμα και στα πολλά μου) υπάρχει ένας άνθρωπος.
Ένας άνθρωπος που το ενημερώνει και γράφει, παίζει, γελάει, τραγουδάει, ανάλογα τις στιγμές του και τις φάσεις της ζωής του.

Πίσω απ' το κάθε μπλογκ, δεν υπάρχει ένας αυτόματος πιλότος, ούτε κανένα ρομποτάκι.
Υπογράφω και δηλώνω, όπου γράφω, όταν γράφω.

Δεν κρύβομαι, ούτε κρύφτηκα ποτέ.

Απλά, εμείς οι μπλόγγερς, (ποτέ δεν ένιωσα μπλόγγερ - άλλο είμαι, αλλά τι να εξηγώ;) ξεχάσαμε το βασικότερο της ζωής. Την ερώτηση πρώτα στον άλλον: "Είσαι καλά;" και μετά να κάνουμε τα παράπονά μας ή να εκφράσουμε τις όποιες διαφωνίες μας.

Δεδομένο "είμαι καλά", δεν υπάρχει για κανέναν μας.

Αν, είμαι η εξαίρεση, γράψ' τε "λάθος"!

Ένιωσα όμως τόσο άσχημα, διαβάζοντας μηνύματα (στα μειλ) και ήθελα να το φωνάξω κι εδώ.

Μπορεί δίπλα μας κάποιος να πνίγεται, κι εμείς, χωρίς να το θέλουμε, να τον πνίξουμε μια ώρα νωρίτερα.

Όχι, ρε παιδιά!
Μη βαράτε, κι εσείς!
Μου φτάνουν τα δικά μου και δεν ξέρω και καλό "κολύμπι"...
Άσε που κουράστηκα και να κολυμπώ και να εξηγώ.

Ανάσες θέλω και δεν τις βρίσκω πια, ούτε ανοίγοντας τον υπολογιστή μου.

Μόλις πιάσω στεριά, θα είμαι πάλι "σωστή" στις υποχρεώσεις μου και στις εξηγήσεις μου.

Μόνο να θυμάστε να ρωτάτε και τους άλλους:
"Είστε καλά;"

Μεγάλη υπόθεση αυτό.

Εγώ θέλω όλοι σας να είστε καλά, μα προσπαθώ πολύ για να είμαι κι εγώ, ώστε να μην μου θυμώνετε.

Η ζωή όμως, δεν με ρωτάει.
Φαίνεται πως μόνο κατά δω τα φέρνει, όλα τα κύματα κακοκαιρίας...

Κολυμπάω. Δεν μπορώ και να κάνω αλλιώς.
Καθ' ένας κουβαλάει τον σταυρό του και το σκαρί του, γερό ή σάπιο.

Εδώ σάπιο και σπασμένο.

3 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

εισαι καλα????

εχεις απολυτο δικιο! Αυτο αρκει... Αυτο πρεπει να ρωταμε, μα να το εννοουμε και ολας... Ενα ξερο αδιαφορο εισαι καλα δε μου κανει αισθηση...

τα χνάρια είπε...

Αυτό έλλειπε, να μην το εννοούμε κιόλας! Υπάρχει περίπτωση να θέλει άνθρωπος το αντίθετο, κορίτσι μου;

Ήρθαν οι άντρες!
Σούζα η νοικοκυρά!

Τα λέμε αργότερα. Περιμένατε που περιμένατε... λίγο ακόμα, ε;

τα χνάρια είπε...

Συγγνώμη, Ειρηνούλα μου! Όταν μεγαλώσεις με το καλό και αποκτήσεις οικογένεια κι εκείνη είναι δίπλα σου, παρούσα, θα δεις κι εσύ, ότι δεν θα ασχολείσαι εκείνες τις ώρες με το ίντερνετ, ακόμα κι αν εκεί σε περιμένουν πραγματικοί άνθρωποι!

Τώρα ο ένας άντρας πήγε βόλτα, ο άλλος κοιμήθηκε. Πρέπει να ξυπνήσει σε 5 ώρες, να ξαναπάει για δουλειά.

Τότε και μόνο τότε, σερφάρω εγώ. Ή, όταν βλέπουν μπάλλα! Αυτό το ξέχασα!

Καλά, είμαι κορίτσι μου! Το πήρα αλλιώς, γιατί δεν θα μου έβγαινε σε καλό η όλη ιστορία...

Τι να σου κάνω; Δεν γράφονται όλα!
Μόνο σε μυθιστόρημα, αλλά εκεί θέλει επαγγελματία συγγραφέα και όχι ερασιτέχνη σαν κι εμένα!

Γι' αυτό κι εγώ το έριξα στα κινηματογραφικά. (Γιου τιουμπ. Μ' αρέσει πολύ!Αν πάθω Αλτχάιμερ, ένα μου δείξουνε, συνήλθα! Θα θυμηθώ και την παραμικρή λεπτομέρεια, κι ας βλέπετε εσείς λουλουδάκια και ζωάκια!)

Φιλάκια, το κορίτσι μου! να είσαι κάθε στιγμή, ΚΑΛΑ!