Κι επειδή λατρεύω την πατρίδα, τις ομορφιές της και τα χιόνια της, χάρηκα μεν τόσο πολύ, παρόλο την ταλαιπώρια μου... αλλά δυο απώλειες με πονέσανε πολύ!
Η μία είναι η καμμένη λάμπα του στύλου του σπιτιού μου...
Αν " έφεγγε" κι ας λείπω... θα φώτιζε τουλάχιστον τις φωτογραφίες μου και την ανθισμένη μου καμέλια...
Αυτό όμως διορθώνεται εύκολα!
Ναι, παιδιά, εκεί στην ΔΕΗ;
Το δεύτερο όμως... θέλει δουλειά πολλή!
Παράκληση στην Δήμαρχο και πρώην καθηγήτριά μου:
Δασκάλα μου, η αγαπημένη μου βρύση, η πηγή μου, των ΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΪΠΑΤΖΗ , που έπινα καθαρό νερό εδώ και 50 χρόνια, καταστράφηκε! Αναβλύζει απ' αλλού... αλλά... από κει... δεν μπορώ να "ξεδιψάσω"...
Η ελπίδα "ζει";
Εσύ θα μου πεις!
Η πηγή μου, ΠΡΙΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου