Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που θα κλείσουν τα περίπτερα!
ΤΡΙΤΗ 2 Μαρτίου 2010
Εύχομαι αυτή η απεργία να πετύχει, γιατί πρέπει!
Περισσότερα στα σχόλια.
Πριν από 3 χρόνια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παραδοσιακόν καφενείον "Τα χνάρια"
-
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, Μίκης Θεοδωράκης - *** Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, Μίκης Θεοδωράκης *** ΑΘΑΝΑΤΟΣ, Μίκη Θεοδωράκη!
ΚΛΙΚ στην Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζαγοράς - Πηλίου
Μάθε παιδί μου γράμματα!
-
Ο Καβάφης εμπνέει... - *Αφού ασχοληθήκαμε με την ποίηση του Καβάφη * *το Α1 εμπνεύστηκε και οπτικοποίησε * *κάποια από τα ποιήματά του. * *Η "Ιθάκη" ενέπνευσε την Ελευθερία Αυ...Πριν από 11 χρόνια
-
Εις το επανιδείν - Ολοκληρώσαμε και για φέτος την ύλη στην τάξη. Μένουν κάποιες επαναλήψεις, μερικά παράλληλα, κάποιες κατευθύνσεις και συμβουλές για τις εξετάσεις. Ήταν η 4...
Πριν από 12 χρόνια -
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ... - Τώρα που είστε χαλαροί και έχετε άφθονο χρόνο στη διάθεσή σας, σάς προτείνω να δείτε τα 16 καταπληκτικά βίντεο από την εκπαιδευτική τηλεόραση στην κατηγορί...
Πριν από 14 χρόνια -
Ευρετήριο των δικών μου blog
Τι "γράφουν" οι άλλοι;
-
2021 - 2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια. Τρέχα γύρευε, τώρα. 15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν ...Πριν από 3 χρόνια
ΚΛΙΚ στην Κρήτη!
ΝΕΟ ΣΗΜΑ ΜΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
9 σχόλια:
Ναι, είμαι και περιπτερού, εφόσον αυτή είναι η δουλειά του το άντρα μου. (Εγώ είμαι συνταξιούχος με ανήλικο παιδί. Άλλο κεφάλαιο αυτό!)Εδώ και 22 ολόκληρα χρόνια, αυτός ήταν ο κύριος "φούρνος" μας που έβγαζε το "ψωμί" μας.
Δύσκολη δουλειά. Μέχρι και μελαγχολία παθαίνεις κλεισμένος σ' εκείνο το κλουβί!
Της ξέφυγα ... γράφοντας! (Αυτά κι αν γίνουν κάποτε βιβλία!)
Απορώ πως ο άντρας μου αντέχει σ' αυτή τη δουλειά. Χειρότερη από φυλακή. Στερείσαι ζωή, οικογένεια, ξεκούραση, στιγμές ανθρώπινες και σημαντικές λείπουν απ' το βιβλίο της ζωής του,μου,μας. Είναι όμως το "ψωμί" μας. Ευγνωμονούμε γι' αυτό και είμαστε πάντα εκεί, να μη σβήσει "ο φούρνος". Εικοσιδύο ολόκληρα χρόνια το περίπτερό μας είναι ανοιχτό, εκεί, καθημερινά. Με βροχές, με χιόνια, με πλημμύρες.
Κι έβγαινε το ψωμί. Τα πρώτα χρόνια καλύτερο. Πιο αφράτο. Αργότερα ποιο δύσκολα, είναι και τα τυχερά αυτού του επαγγέλματος...
Τα τελευταία χρόνια όμως, το ψωμάκι μας δεν μας χόρταινε. Δεν είχαμε και πολλές απαιτήσεις. Τα δεδουλευμένα, τα πουλημένα, τα σωστά.
Τελευταία τελευταία όμως, το ψωμί δεν βγαίνει με τίποτα!
Προσπαθήσαμε να επιδιορθώσουμε τον φούρνο. Δηλαδή, να κόψουμε τα βερεσέδια.Αδύνατον να το κάνεις. Αν είσαι Άνθρωπος, λυγάς και κρατάς τεφτέρι.Πάντα το κάναμε αυτό, τώρα παράγινε. Κάτι πενιχρές οικονομίες που υπήρχαν στην άκρη, ίσσα για να στηρίξουμε τα παιδιά μας, μέχρι να σταθούν στα πόδια τους, αναγκαζόμαστε να τις "ρίχνουμε" εκεί, να αναστηλώσουμε τον φούρνο!Ν' αγοράζουμε εμπόρευμα, να το πουλάμε βερεσέ, να φορολογούμαστε ακόμα και για τα απούλητα, να βάλουμε ταμειακές να χτυπάμε τις τσίχλες και τα εισιτήρια! (εκεί να δεις κέρδος!)
Με λίγα λόγια:
Ρευστό δεν υπάρχει στην αγορά.
Οι εισπράξεις πέσανε στο 1/3.
Φορολογούμαστε για κέρδη ακόμα και για τα προιόντα που είναι στο ράφι μας!
Τα ποσοστά κέρδους είναι για φτύσιμο!
Πρέπει να πουλήσεις δέκα πακέτα τσιγάρα πασίγνωστης μάρκας, για να βγάλεις 2 Ευρώ!
Άσε τις άλλες μάρκες!
Άσε τις κάρτες τηλεφώνων!
Τα ζαχαρώδη, τα βρίσκουν και στα μάρκετ!
Άσε τον Τύπο! Αναγκαστήκαμε να νοικιάσουμε αποθήκη για τις επιστροφές!
Κέρδος; Κοροϊδία! Ποιο τυχεροί οι πελάτες με τα σι ντι!
Τι να πρωτογράψω;
Καλύτερα να πάω πίσω στα σχόλια, μπας και "χωρέσω" να τα πω όλα, σε μια ανάρτηση!
Τα έφερα εδώ και επανέρχομαι!
Ευτυχώς, έχω ακόμα ψωμί γι' απόψε!
Ήρθε ο γιόκας μου απ' το χωριό, μούφερε χαιρετίσματα απ' την μάννα και άρωμα Ζαγοράς!Πάω να φάω παρέα του!
Τα ξαναλέμε!
Πολύ άργησα!
Χάθηκα στον δρόμο...
Μ' έπιασε το επαναστατικό μου!
Ε Ε Ε! Επανάσταση, Λαέ!
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Ε, ρε και να 'μουνα νέα!
Τι να σου κάνει; Ο άνθρωπος όταν αποκτάει παιδιά, σωπαίνει!
Εκεί είναι η αιτία που "κοιμόμαστε" οι μεγάλοι!
Ξέρω εγώ! Το έψαξα! Αν ο γονιός ένιωθε ασφάλεια για το μέλλον των παιδιών του, θα ήτανε επί 24 ώρες στους δρόμους κι όχι να κρατάει το φανάρι όλη νύχτα στο περίπτερο, αν θα περάσει κανένας πελάτης, μεθυσμένος απ' τη ζωή, χαρμανιασμένος για ένα τσιγάρο ή να ρωτήσει που είναι τα κόκκινα φανάρια του Βόλου κι ανάλογα, αν δεν προλαβαίνεται... να σε προσβάλλει κιόλας, επειδή είχες την τύχη να δουλεύεις νύχτα!
Σημαίνει, τα θέλει ο κώλος σου, λέει!
ΣΤΟΠ, για τώρα!Πολλά είπα, πολλά λέει και η ανακοίνωση!
Κι εγώ ερχόμουνα να γράψω την ουσία με δικά μου λόγια, μα μ' έπνιξε το δίκιο μου!
Και δεν είμαι περιπτερού, εννοείται!
Α, ρε και να 'μουνα εγώ τ' αφεντικό!
Γλάρους και θάλασσα και κυκλάμινα θα χάριζα! Και Ήλιο!
Α, ρε Μπουμπουλίνα του 2010!
Πώς σου είπε τ' αφεντικό σου;
"Είσαι βαθιά νυχτωμένη;"
"Χάνεις λάδια;"
Κάτι παρόμοιο.
Αυτοί ξέρουν! Εγώ βοηθάω "ντελαλιάζοντας"! Άνοιξα και τα αραχνιασμένα σπίτια!
Τι άλλο να κάνω;
Τον λόγο έχουν οι περιπτεράδες.
ΚΛΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΡΕ, να καταλάβουν τι πάει να πει περίπτερο, μη μ' αναγκάσουν κι εκδόσω αυτό το βιβλίο πριν την ώρα του!(όταν πιάσω το λαχείο! πριν την μάννα, τον πατέρα, το πτυχίο!)
Μη φοβάστε, τίποτα!Η απεργία είναι δικαίωμα!
Α, αυτό να το γράψω. Μέχρι το 2000 δούλευα. Τότε απ' την δουλειά μου έπαιρνα από 350.000 - 450.000 τον μήνα, ανάλογα τις υπερωρίες, τα ΣαββατοΚύριακα, τα νυχτερινά κ.λ.π.
Τότε σύγκρινα τις ώρες τις δικές μου με του άντρα μου, και έβλεπα από τότε πως ήταν κορόιδο που δούλευε σ' αυτή τη δουλειά!Μ' αυτές τις ώρες, μ' αυτόν τον ζήλο και επίδοση, δουλεύοντας σε ένα εργοστάσιο ή γραφείο, θα ήμασταν πλούσιοι!
Άσε τα Σαββατοκύριακα, τις άδειες γιατρού, των διακοπών κ.λ.π.!
Ανθυγιεινό, πρέπει να παίρνουν οι περιπτεράδες! Ξέρεις τι θα πει κίδυνος; Ξέρεις τι θα πει ψυχική οδύνη;Ξέρεις τι θα πει, Υγεία;
Εκεί μέσα την ψάχνεις! Ακόμα και για την βασική ανάγκη της τουαλέτας, κάνεις την πάπια... και τον σταυρό σου μαζί!
ΚΑΤΩ τα χέρια απ' τα περίπτερα!
Δεν υπάρχει και σε άλλο μέρος εκτός απ' την Ελλάδα!
Μας κόψατε και το τσιγάρο και καλά κάνατε! Μόνο δώστε μας νόμιμο και σωστό τρόπο να ζήσουμε,
μη γίνουμε
αΜαΡΤΩλοί (ναι, έτσι) και κλέφτες!
Όχι, δεν πουλάμε την ΤΡΙΤΗ!
Κι όχι, δεν αγοράζουμε ΣΗΜΕΡΑ!
Και στα δυο, "ΝΑΙ!"
Πώς γίνεται;
Γίνεται!
"Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται!" το έλεγε η μάννα μου και όλος ο κόσμος, το τραγουδάει τώρα και ο Νταλάρας!
κυκλάμινο,
στου βράχου τις σχισμάδες που βρίσκεις.....
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας.
Γερά να κρατήσουμε ο ένας τον άλλο ,να βγούμε πιο δυνατοί από τη φουρτούνα τούτη.
Τώρα θα χρειαστεί περισσότερο χαμόγελο και όχι αρνητικές σκέψεις.
θα περάσει και η μπόρα αυτή.Τόσες περάσαν ... το ουράνιο τόξο το θυμόμαστε άραγε;
καλό βράδυ
Άγγελος.
Υ.Γ. Τελικά η απεργία σας πέτυχε; Υπήρξε συμμετοχή;Ξεχάστηκα και δεν το πρόσεξα.
Δίκιο! εκατό φορές!
Τον κίνδυνο πού τον έχεις?
-Μπα... μη φοβάσαι! δεν γίνεται τίποτα.
-Πως δεν γίνεται? αφου είσαι ΕΚΕΙ και τον προκαλείς!!!
Το έγκλημα είναι εκεί, μόνο που δεν θέλουμε να το σκεπτόμαστε!
Δεν ξέρω αν η απεργία /ες βοηθούν σε κάτι σημαντικό!
Ελπίζω, κάτι ν' αλλάξει!
Με την έγνοια μου, και την αγάπη μας,
Υιώτα
Άγγελέ μου, αγαπημένε!
Τόσες μέρες και περιμένεις; Και λένε πως οι Άγγελοι εξαφανίζονται!
Δεν την φοβάμαι την φτώχεια Άγγελέ μου, ούτε την επανάσταση! Άλλα με λυγάνε, και κοίτα να δεις τι σύμπτωση! εκείνη τη μέρα, άλλα με βρήκανε!
Νύχτα, εκεί που περπατούσα στα χαμένα... είδα πως αν και περιπτερού, αν και φανατική καπνίστρια, είχα ξεμείνει από τσιγάρα.
Τότε θυμήθηκα την απεργία. Χαιρόμουνα μεν, μα είχα ανάγκη τόσο μεγάλη από έναν απεργοσπάστη!
Και βρήκα! Φαρμακείο είναι και το περίπτερο. Τι νομίζεις;
Η απεργία πέτυχε εδώ στον Βόλο, αλλά τα φύλλα διακινήθηκαν, αν απ' αυτό καταλαβαίνεις κάτι.
Ήταν όμως πρώτη φορά για όλη την Ελλάδα και η εικόνα που μου έδωσε ο Βόλος, και τα περίχωρα, ήταν πολύ καλή, που σημαίνει: ο κόσμος πεινάει κι έχει αρχίσει να ξυπνάει.
Στην επόμενη 'Αγγελε, εύχομαι να είμαι παρούσα. Ήταν ο άντρας μου όμως. Εγώ ήμουνα "εκτός"...
Το ουράνιο τόξο είναι ψευδαίσθηση, Άγγελε! Ούτε αυτό το ήξερες; "Οφθαλμαπάτη" λέει!
Κι είναι τόσο όμορφο το άτιμο!
Φιλιά σου και να είσαι καλά!
Γιώτα, θα βγούμε στους δρόμους, κι όχι γιατί άγγιξε το θέμα κι εμένα. Έτσι κι αλλιώς, αγγιγμένη ήμουνα από πολλά, αλλά αυτοί το παράκαναν!
Τι με νοιάζει εμένα ποιος φταίει. Αποτελέσματα θέλω. Να μην πεινάσει κι άλλο ο φτωχός. Μια ζωή μέσα στη φτώχεια, το συνήθησα. Πάντα περρίσευε όμως κάτι, για να βοηθήσω τον φτωχότερο, είχα την διάθεση ακόμα κι όταν δεν έφταναν, μα τώρα, κοντεύω να πάω μαζί με μερικούς φτωχότερους στα φανάρια και να τρώω εγώ ότι ψίχουλα ρίχνουν οι άλλοι στους γλάρους!
Ούτε το 60 τέτοια Ελλάδα, σου λέω!
Φιλάκια σου!
Και δεν είμαι μόνο εγώ. Να δεις κόσμος και κοσμάκης...!
Κατά που να κοιτάξεις;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Θα μου πεις:"όπως στρώσατε κοιμόσαστε" και δίκιο θα 'χεις!
Μόνο βοηθούν, Γιώτα μου; Το νάμπερ ουάν, που λέτε εκεί!
Άγγελε, θα αναγκαστούμε να ενωθούμε, εφόσον όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ίδιο αδιέξοδο!
Σφήνες, γιατί μου ξεφεύγουν και μερικά. Είπαμε! Αρχίσαν τα γεράματα!
Ετών 50! Μισός αιώνας! Πω πω! Γι' αυτό σκεύρωσα!
Δημοσίευση σχολίου