Κι επειδή... εδώ κόλλησα και τότε... κι απόψε, μόλις τα είδα, θα πάω Αλλού, εκεί που η στιγμή με πάει.
Μόλις είχα γυρίσει απ' την μάννα...
και είδα μπροστά μου τα αγαπημένα της λουλούδια!
Γεμάτη η αυλή! Τα έτριβε, τα έκανε μπουκέτα και τα χάριζε στις φίλες της...
Είχα τόσα χρόνια να τα δω!
Ούτε και ξέρω πως τα λένε!
Κόλλησα... και τότε και τώρα...
Τότε, ξέρουν πόσο, ο Αλέκος και η μαμά του.
Τώρα, ξέρω εγώ, ίσως και ο παπα Δημήτρης.
Είναι που ενώθηκαν με το ρέμα... δυο ψυχές στο Αλλού...
Την προσέχει η ξαδέλφη σου παπα Δημήτρη, η Αφροδή!
Κάν' τε κουράγιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου