Ας γίνουμε!

Βουτιά στο παρελθόν με προκάλεσε να κάνω μια Κυπριοπούλα και την "Ευχαριστώ πολύ" γι' αυτό!
Την έκανα!

"Ας γίνουμε πάλι παιδιά" ονόμαζα το μπλογκ του λευκώματος του 2007.

Όποιος νιώθει ακόμα παιδί και θέλει να γράψει, εκεί!

Εγώ μόνο θα σας εξομολογηθώ τι έκανα παιδί!
Γι' αυτό και δεν είχα το μυαλό μου στο διάβασμα!
Γι' αυτό έφαγα και δυο χαστούκια αξέχαστα απ' τον αγαπημένο δάσκαλό μου!
Πέμπτη τάξη το πρώτο! Έπεσε στα χέρια μας ένα λεύκωμα απ' την μεγαλύτερη ξαδέλφη μου, το έκλεψε η ξαδέλφη μου η μικρή, μου το 'δωσε και όλη νύχτα το αντέγραφα! Ούτε που ήξερα τι θα πει love kai sex! Λάμπα είχαμε ακόμα!
Εγώ έβαλα το τετράδιο, εγώ τον κόπο, εγώ το ήθελα, fifi έβαλα ψευδώνυμο κι αυτό γιατί αντέγραφα όλα τα λόγια της Φιφής, κι ας ήταν αγόρι!
Η ξαδέλφη μου αντέγραψε λόγια της "κτήτωρ"!
Love η κολλητή μου!
Ένα χαστούκι η love!
Δυο εγώ η Φιφή!
Τρία η κτήτωρ που δεν ήξερε τι σήμαινε!
Αμ, πως; Γλύτωσα και ένα!
Πάει αυτό! Το κατέσχεσε ο δάσκαλος και δεν τον ρώτησα ποτέ τι το έκανε. Τον ντρέπομαι πολύ κάθε φορά που τον συναντώ, (γιατί δεν πρόκοψα, κι ας λέει εκείνος τα καλύτερα λόγια για μένα!) σκύβω το κεφάλι όταν μιλάμε, τον σέβομαι και τον εκτιμάω απεριόριστα, τόσο εκείνον, όσο και την γυναίκα του!

Πάμε όμως στο μυστικό!
Παρόλο που τις έφαγα, εγώ έκανα κάθε χρόνο καινούργιο ή ένα ή και πολλά. Στα δικά μου ήμουνα πάντα "κτήτωρ". Στα άλλα, "κυκλάμινο του βουνού", "ζητιάνα της αγάπης", "αγριολούλουδο", "το λουλούδι της φτώχειας", "τσιγγάνα καρδιά", "πληγωμένη καρδιά" και ότι βγαίνει σε καρδιά και αγριολούλουδο και άλλα που δεν θυμάμαι!

Το βράδυ που λέτε το μαγείρευα, το πρωί το έδινα, είχα μεγάλη αγωνία μέχρι να το ξαναπάρω, να δω τι γράψανε... "κυρίως στην ερώτηση "ποια η γνώμη σου για μένα;" και τι μου χάρισε το Τάδε αγόρι, κ.λ.π. κ.λ.π.

Δεν είχα όμως υπομονή να μου λείπει απ' τα χέρια μου το καινούργιο, κι έτσι "έπαιζα" με τα παλιά! Άλλαζα ψευδώνυμο και έγραφα εκεί ώς άλλη και κανένας δεν καταλάβαινε τίποτα!
Εγώ όμως είχα εκτονωθεί και είχα γράψει για το άλλο αγόρι που με φλέρταρε ή άλλες απόψεις!

Τώρα που το σκέφτομαι, είχα πολύ μυαλό! Από παιδί! Κακώς δεν "πρόκοψα" καλλιτεχνικά! Θα μπορούσα! "Πενία τέχνες κατεργάζεται!" συν την μοναξιά της νύχτας! Από τότε νυχτοπούλι!

Σκέφτομαι να το ξανακάνω πάλι! Να ξανασυμπληρώσω σ' αυτό το λεύκωμα, φανερά μεν, ως 2010, να δω τις διαφορές! Να δώ πόσο άλλαξα μέσα σ' αυτά τα τρία χρόνια!
Άσε που σκέφτομαι να ξαναγράψω κάποια στιγμή πάλι στα παιδικά! Εκεί να δεις διαφορές!
(Αχ, βρε Κυπριοπούλα, τι ιδέες μου άνοιξες!)

Όσοι πιστοί, προσέλθετε! Αν έγραφαν και οι παλιοί, ακόμα πιο καλή η στατιστική!

Α, και κάτι άλλο. Τα περισσότερα λευκώματα τα έχω. Δύο πρέπει να μου λείπουν. Το ένα θυμάμαι είναι κάπου εκεί στα Τρίκαλα... Αν το δει κάποιος, ας το δώσει στο αδελφάκι μου, να μου το δώσει.
Τ' άλλο δεν θυμάμαι!

Όμως, έχω κι εγώ ένα ξένο στα χέρια μου και ίσως κάποια στιγμή ανακοινώσω στοιχεία στην εκπομπή της Νικολούλη, γιατί είναι πολύ παλιό, και ίσως οι συγγραφείς να μην είναι εν ζωή, αλλά πολύ θα χαιρόμουνα να είναι! Το βρήκα στο ταβάνι μας, όταν γκρεμίσαμε το παλιό μας σπίτι... Κάπου εκεί ήταν και η πινακοτή... που έγινε μπλε, κι άντε να την ξεβάψω τώρα!
Όλα τότε... τα ήθελα σε μπλε.
Νόμιζα πως έτσι έφερνα το Χορευτό πιο πάνω...