Κάποτε είχα διαβάσει ένα βιβλίο που είχε τίτλο: "Μην κάνεις τίποτα!"
Το έχω χαρίσει όμως κι αυτό στην Βιβλιοθήκη στο χωριό και δεν θυμάμαι πολλά.
Το θυμάμαι όμως πολύ συχνά, όταν έχω πολλά πράγματα να κάνω, είτε με δουλειές στη ζωή μου, είτε στα μπλογκς, απ' τον τίτλο του.
Έτσι κι απόψε! Αφού είμαι τέζα, κι αφού είναι τόσο πολλά αυτά που θέλω να πω και να δείξω, κι αφού τίποτα δεν γίνεται με ένα μαγικό ραβδάκι από μόνο του, είπα στον εαυτό μου:
"Κατερίνα, χαλάρωσε! Απάντησε στα μηνύματα των φίλων σου και σιγά σιγά! Δεν σε κηνυγάει κανένας, κι αν θέλεις τα δείχνεις, κι όποτε μπορείς! Σημασία έχει αυτό που ένιωσες! Τι να καταλάβουν οι άλλοι, και τι να πεις και τι να εξηγήσεις!...Κι άμα έρθει η Άνοιξη κι εσύ μιλάς ακόμα για χιόνια, τι να λέει; Τουλάχιστον απόψε, χαλάρωσε, μέχρι να κάτσουν μέσα σου οι στιγμές που έζησες και θα επιπλεύσουν οι πιο δυνατές, όταν έρθει η ώρα τους. Άσε και τις μηχανές να ξεκουραστούν, γιατί σ' έβγαλαν ασπροπρόσωπη και όλα καλά!"
Κάτι τέτοια λέω σε μένα και με βάζω στη θέση μου όταν αγχώνομαι.
Έλα όμως που η 28, η 29 και η 30 Ιανουαρίου είχαν άπειρες φωτογραφίες, χαρές και συγκινήσεις κι εγώ είμαι ημερολογιάκιας!
Ξημέρωσε η 31 κι εγώ είμαι ακόμα στα μισά της 28ης!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, παιδιά!
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, Μίκης Θεοδωράκης
-
***
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις, Μίκης Θεοδωράκης
***
ΑΘΑΝΑΤΟΣ, Μίκη Θεοδωράκη!
Πριν από 3 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου