Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μιαν άσπρη μέρα!

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Το άσπρο του Πηλίου



Μέρες τώρα ήθελα να δω το άσπρο του χωριού μου, της αγαπημένης μου Ζαγοράς.
Μπορεί στο blog να παραπονιέμαι γι' αυτό, μα στον άντρα μου δεν είπα κουβέντα.
Ξέρω ότο δουλεύει πολύ και σχολάει αργά.
Ήταν έκπληξη για μένα πάλι ("το πάλι" πάει στο πέρσι - άλλο κεφάλαιο αυτό) το: "Να είσαι έτοιμη να σε πάω στις Μηλιές! Έχει χιόνια!"

Χάρηκα, μα δεν ήθελα Μηλιές.
Μυρουδιά από πατρίδα ήθελα.
Δεν είπα τίποτα. Δεν είχα κανένα πρόβλημα.Χιόνι ήθελα τώρα. Το άσπρο του κόσμου, όπου κι αν βρίσκονταν αυτό.

Το δεύτερο τηλεφώνημα ήταν ακόμα καλύτερο!
"Μετάνιωσα.Θα σε πάω στα Χάνια! Όπου φτάσουμε, τέλος πάντων!"
"Όπου φτάσουμε, άντρα μου! Σ' ευχαριστώ!"

Χάρηκα;
Πόσο;
Περιγράφεται η χαρά;

Συννέφιασα λίγο βέβαια, όταν είδα πως αντί για 3,5 φύγαμε 5, αλλά χιόνι ήταν αυτό, θα με περίμενε! Και οι φωτογραφικές μηχανές δεν με πρόδωσαν, ευτυχώς!
Τα βιντεάκια βέβαια δεν τα βρίσκω, ίσως και να μην πατούσα σωστά τα κουμπάκια, αλλά τέλος καλό, όλα καλά!

Φτάσαμε λίγο παρακάτω απ' τα Χάνια. Εγώ επέμενα να γυρίσουμε. Είχε πολλή ομίχλη, παγωμένος ο δρόμος, (ευτυχώς η Πυροσβετική έριχνε συνέχεια αλάτι), ο άντρας μου κουρασμένος απ' τη δουλειά, δεν ήθελα να τον κουράσω κι άλλο.

Σ' ευχαριστώ, άντρα μου!Να είσαι γερός, ευτυχισμένος και να μου χαρίζεις κι εμένα την ευκαιρία να βρίσκω ότι έχω χάσει...

Σήμερα, απόψε, αν και νύχτα, βρήκα πολύ άσπρο και καθαρό!
Γιατί υπάρχει και το άλλο! Το βρώμικο άσπρο!

Ναι, και βρώμικα χιόνια είδα, ευτυχώς μόνο στις άκρες του δρόμου, λόγω του εκχιονισμού.

Το υπόλοιπο δάσος, κατάλευκο! Αυτό έψαχνα! Το άσπρο κάτασπρο!
Ήθελα να βεβαιωθώ πως είναι σκεπασμένα με καθαρή κουβέρτα τα κυκλάμινα!

ΣΣςςςς, ησυχία μην τα ξυπνήσουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: